:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::
   1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  
1
Copyright © 2002-2005 by TripandTrek.com All Rights Reserved    
        ฟังคำชี้แจงของคุณเสือแล้ว อดขอบคุณแทนชาวบ้านไม่ได้ ดีใจจริง ๆ ที่มีผู้ประกอบการที่สำนึกถึงส่วนรวมแบบนี้ พวกเราแยกย้ายกันลงเรืออย่างรวดเร็ว
        "ลำนึงจะประกอบด้วยลูกเรือ 5 คนบ้าง 6 คนบ้าง รวมกับสต๊าฟที่จะทำหน้าที่คัดหัวเรือ และ ท้ายเรืออีกสองคน ขอบคุณครับ"
        พวกเราโชคดีเป็นพิเศษที่ได้นายหัวและนายท้ายเป็นคนพื้นที่ โดยเฉพาะ พี่น้อยที่ทำหน้าที่คัดท้าย แกมีประสบการณ์ล่องน้ำว้าตอนกลางมากว่า 3 ปีทีเดียว ส่วน พี่หนาน นายหัวก็เป็นศิษย์ก้นกุฎิของพี่น้อยเอง
         วันนี้เราถูกจัดให้ออกเรือลำแรก เพราะเป็นเรือถ่ายภาพ ประสบการณ์ถ่ายภาพที่แสนจะทุลักทุเลจากน้ำเข็ก-น้ำโจน ทำให้พวกเราเตรียมตัวค่อนข้างพร้อมในการเตรียมกล้องลงแก่งน้ำว้าครั้งนี้ งานนี้เราพา "เจ้ากล้า" กล้องดิจิตอลตัวใหม่มาด้วย ประเดี๋ยวก็รู้ว่ากล้องมันกล้า หรือว่าเจ้าของกล้องมันบ้า.. เมื่อทุกอย่างพร้อมพวกเราก็ออกลุยกันเลย



        การล่องแก่งที่ลำน้ำว้า-ตอนกลางกำลังเป็นที่รู้จักมากขึ้น และนี่คือผู้ผจญภัยร่วมกับพวกเราในครั้งนี้

พฤหัสบดี 31 ตุลาคม 2545

        เย็นนี้กว่าเราจะรวมสมาชิกทั้ง 12 คนได้ครบ ก็ถือเป็นการผจญภัยย่อย ๆ เพราะรถเที่ยวทุ่ม 10 นาที แต่สมาชิกของเราบางคนยังติดอยู่บนทางด่วน เพราะพิษฝนกระหน่ำกรุงเทพ ฯ
         สองทุ่มครึ่งรถออกจากชานชลาโดยที่ไม่มีใครตกรถซักคน การเดินทางครั้งนี้เราใช้บริการของ บ.สมบัติทัวร์ ซึ่งบริการค่อนข้างดี มีผ้าห่มสะอาด ๆ หมอนรองต้นคอ พร้อมกับบริการปลุกแสนประทับใจตอนตีหนึ่งเศษ ๆ เพื่อลงมารับประทานข้าวต้มที่พิษณุโลก

ศุกร์ 1 พฤศจิกายน 2545

        ตีห้าครึ่ง พวกเราก็มายื่นเด๋อ ๆ ด๋า ๆ อยู่หน้าบขส. น่าน เพื่อรอคนจาก Crazy Rapid Team ไม่นาน คุณเสือ ชายหนุ่มหน้าตา ท่าทางใจดี เข้ามาทักทายและพาพวกเราไปที่ออฟฟิศของ Crazy Rapid Team เพื่อแพ็คสัมภาระลงถุงกันน้ำซึ่งทาง Crazy Rapid จัดไว้ให้เรียบร้อย
นอกจากนี้ใครไม่มีหมอนลม ไม่มีถุงนอน
ก็มีจัดไว้ให้เช่นกัน จัดสัมภาระเรียบร้อย
เรามีข้าวผัดอร่อย ๆ สำหรับมื้อเช้า จากนั้น
ใครใคร่เดินเที่ยว ก็เดิน แต่ละคนเลยได้เดิน
ไปถึงตลาด ซึ่งคึกคักไม่น้อยยามเช้า ต่างได้
้เสบียงติดไม้ติดมือมา
         ที่ตัวเมืองน่านมีวัดประจำเมือง หน้า
โบสถ์ติดกระจกสีลวดลายสวยงามตามแบบ
เมืองเหนือ เสียดายที่ไม่มีเวลาเก็บภาพมา
ฝากกัน
        8.30 น. ได้ฤกษ์ล้อหมุน พวกเรายี่สิบ
กว่าชีวิต(รวมกับเพื่อน ๆ ที่มาสมทบอีกสอง
คณะ) กระจายกันนั่งบนรถสองแถวหกล้อสอง
คัน วันนี้เราโดนแจ๊กพ็อตกันแต่เช้า เพราะรถ
สองแถวที่เรานั่งเป็นแบบค่อนข้างโบราณ
ตัวถังเป็นไม้ รวมทั้งที่นั่งก็เป็นไม้แข็งโป๊ก
มันแผล็บ บ่งบอก ถึงอายุการใช้งานทีเดียว
         จากตัวเมืองน่านเราต้องลัดเลาะไปตาม
ไหล่เขา ขึ้น ๆ ลง ๆ ตลอดระยะทาง 100 กิโล
เมตร กินเวลาร่วม 3 ชั่วโมง เพื่อเดินทางไปยัง
จุดลงเรือยางที่บ้านสบมาง อ.สบมาง
         แรก ๆ ข้างทางสวยงาม มองเห็น
ดอกไม้เล็ก ๆ ขึ้นมาตลอดทาง บางครั้งเห็นชาวบ้านนั่งบนเกวียนเทียมวัวมุ่งสู่ไร่นา เป็นภาพที่หาดูได้ยาก
ยิ่งในยุคสมัยนี้ ทั้งทิวทัศน์ที่มองเห็นทะเลภูเขาสองฟากฝั่งถนน งดงามเหลือเกิน แต่สองชั่วโมงผ่านไป การเดินทางชักไม่สนุกเพราะท้องใส้มันปั่นป่วนชอบกล สำหรับใครที่มีอาการเมารถมาก่อนขอแนะนำให้รับประทานยาแก้เมารถก่อนเดินทางออกจากเมืองน่าน
        เกือบ ๆ เที่ยงวันเรามาถึงบ้านไม้หลังใหญ่ใต้ถุนสูง มีลานบานกวาดเรียบสะอาดตา และมีซุ้มขนาดใหญ่พร้อมม้านั่งยาว ๆ ไว้รับแขก ซึ่งตอนนี้มีมื้อเที่ยงของเราจัดวางไว้เรียบร้อย ทั้งแคปหมู น้ำพริกหนุ่ม ไก่นึ่ง ปลานึ่ง พวกเราก็จัดการเก็บกวาดเรียบร้อยถึงแม้ท้องใส้จะยังปั่นป่วนอยู่ก็ตาม


" เพราะน้ำว้าตอนกลางที่เราล่อง เป็นต้นน้ำของชาวบ้านทุกคนครับ ผมไม่อยากให้เรามารบกวนสิ่งแวดล้อมของที่นี่ "

         บ่ายโมงหลังจากที่ข้าวเรียงเม็ดดีแล้ว คุณเสือเรียกพวกเราไปรวมกันใต้ต้นมะเดื่อขนาดใหญ่ยักษ์ ที่มีลูกสีแดงสด เพื่อทำการซักซ้อมการพาย และวิธีปฏิบัติตัวเมื่อตกน้ำ และที่สำคัญที่สุดลูกเรือทุกคนจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของนายท้ายเรือ ซึ่งเปรียบเสมือนกัปตันเรือ ที่จะพาพวกเราไปผจญสายน้ำเดือดตลอด 3 วัน 2 คืนนี้
        "ขอเพิ่มเติมอีกนิดนึงนะครับ ตลอดสามวันที่เราล่องที่น้ำว้า ถ้าจะอาบน้ำผมของดพวกสารเคมี ไม่ว่าจะเป็น สบู่แชมพู ยาสีฟัน ถ้าต้องการสระผมนะครับ ขอให้ตักขึ้นมาสระให้ห่างจากแม่น้ำ การแปรงฟันก็เช่นกันครับ เพราะน้ำว้าตอนกลางที่เราล่อง เป็นต้นน้ำของชาวบ้านทุกคนครับ ผมไม่อยากให้เรามารบกวนสิ่งแวดล้อมของที่นี่ ขอให้ทุกคนปฎิบัติตามนี้ด้วยครับ"




        
ลำน้ำว้าตอนกลาง
ไฮโดร ไฮจ้ำ และเสือเต้น
ผจญภัยสายน้ำร้อยแก่ง
 
เรื่องโดย : Joyful
ภาพโดย : Lighthouse
เรื่องเล่าคนเดินทาง
ข้อมูลการเดินทาง
แผนที่การเดินทาง
มุมมองคนหลังเลนส์
ความทรงจำบนแผ่นฟิล์ม