:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

ภาพจากทริปหัวใจเดินทาง#3 ดอยหัวแม่คำ พญาพิภักดิ์ ตอน 2

ที่เทิงเราพบกับความยุ่งยากอีกครั้ง เมื่อรถสองแถวรับจ้างยืนยันว่าไม่เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับวนอุทยาน ฯ ที่เปิดขึ้นมาใหม่

"ผมเพิ่งได้ยินพวกพี่กลุ่มแรกเลยเนี่ย ที่บอกจะไปเที่ยวพญาพิภักดิ์ ใคร ๆ เขาก็ไปภูชี้ฟ้า ที่พญาพิภักดิ์ไม่มีอะไรหรอกครับ มีแต่รอยพระบาทกับหมู่บ้านแม้ว" คนขับสองแถวบอก
"อีกอย่างถ้าไปพญาพิภักดิ์ผมคิดค่ารถ 600 ไปภูชี้ฟ้าคิด 500 บาทเอง" คนขับพยายามจะเปลี่ยนเป้าหมายเราอีกครั้ง

ช่วงขอเวลานอกจึงถูกนำมาใช้อีกครั้ง พวกเราโทร.กลับไปที่ ททท. ภาคเหนือ เพื่อยืนยันว่าจุดหมายของเรามีจริง เสียงเจ้าหน้าที่เจื้อยแจ้วมาตามสวย บอกว่ามีการจัดตั้งวนอุทยานพญาพิภักดิ์จริง และมีสิ่งปลูกสร้างอำนวยความสะดวกเรียบร้อย พร้อมทั้งสามารถชมวิวได้ 360 องศา เมื่อมั่นใจดังนั้นพวกเราก็เดินทางไปยังพญาพิภักดิ์กันทันที

เรามุ่งหน้าไปทางอำเภอขุนตาล ห่างจากตัวเมืองเพียง 26 กิโลเมตร ก็พบกับป้ายด้านขวาบอกระยะทางสู่หมู่บ้านพญาพิภักดิ์เพียง 6 กิโลเมตร...

รถสองแถวคันเล็กพาเราไต่ขึ้นสู่ความสูงชันของขุนเขาทีละน้อย ๆ จนในที่สุดเป้าหมายของเราก็ปรากฎ ๆ แต่สายตา..

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 15:48:54]

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 15:52:23] #2277 (1/29)

บนยอดภูพญาพิภักดิ์ มีศาลาสำหรับประดิษฐานรอยพระบาทของในหลวง แต่ขณะนี้ยังไม่ได้นำมาประดิษฐานไว้ ทราบมาว่านายก ฯ ให้เงินมาสร้าง 5 ล้านบาท

ที่นี่สามารถชมวิวได้โดยรอบ 360 องศาจริง แต่มุมมองก็รกเรื้อไปด้วยไม้ยืนต้น.. ความรู้สึกเหมือนโดนหลอกจากเจ้าหน้าที่ ททท. และป่าไม้ เข้ามาเกาะกินหัวใจทุกคน

เดินดูรอบ ๆ บริเวณ เราพบกับอาคารที่คาดว่าเป็นที่ทำการ ฯ และ ห้องน้ำกำลังก่อสร้าง ไม่มีเจ้าหน้าที่ประจำอย่างที่ได้รับข้อมูลมา

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 15:55:03] #2278 (2/29)

สมาชิกของเราเริ่มระส่ำระสาย ยังไม่รู้ว่าเย็นนี้จะนอนที่ไหนกันดี จึงลงมาที่หมู่บ้านพญาพิภักดิ์ ที่ห่างออกไปราว 1 กิโลเมตร ที่หน้าอนามัย เราจะร้านขายของชำ จึงเข้าไปคุยกับเจ้าของร้าน เล่าถึงความยุ่งยากที่เราได้พบ

เจ้าของร้านแนะนำให้พวกเราไปพบผู้ใหญ่บ้าน เพราะขออนุญาติค้างแรมที่โรงเรียน

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 15:57:13] #2279 (3/29)

ที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน หรือ บ้านพ่อหลวง เราพบกับผุ้ใหญ่บ้าน ที่แสดงความเอื้ออารีย์ พร้อมกับแนะนำให้เราไปติดต่อพี่สมาน ที่มีบ้านพักไว้รับรองบุคคลภายนอก เราย้อนกลับมาทางเดิมอีกครั้ง จนได้พบกับพี่สมานและได้เข้าพักทีบ้านพักหลังนี้แหละ ..

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 15:59:05] #2280 (4/29)

บ้านหลังหลังนี้ตั้งบนสันเขา มีไฟ้ฟ้าและประปาภูเขาใช้สะดวกสบาย อย่างน้อย ๆ คืนนี้เราก็มีที่อาบน้ำ มีที่นอนอุ่นสบาย และที่ยิ่งกว่านั้นบ้านพักเราคืนนี้มีจุดชมวิวที่สวยมาก ๆ และนี่คือโฉมหน้าของพี่สมาน ผู้ที่ทำให้เรามีที่ซุกหัวนอนคืนนี้ .ขอบคุณค่ะ

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:01:13] #2281 (5/29)

พี่สมานเล่าว่าบ้านหลังนี้ ปลูกไว้รับรองเพื่อน ๆ ของลูกสาวที่ไปทำงานกรุงเทพ ฯ ซึ่งมักจะพาเพื่อน ๆ มาเที่ยวที่บ้านเสมอในช่วงวันปีใหม่

พี่แกทำความสะอาดบ้านให้เสร็จสรรพ และบอกให้พวกเราไปเดินเล่นในหมู่บ้านได้ตามสบาย

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:02:49] #2282 (6/29)

เราเดินพูดคุยกับชาวบ้านไปเรือ่ย ๆ ซึ่งส่วนมากมักจะพูดภาษาไทยได้

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:03:54] #2283 (7/29)

ชาวบ้านเริ่มทะยอยกลับจากไร่นา ..

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:11:15] #2284 (8/29)

เด็ก ๆ มักจะแอบมองเราด้วยความสงสัยตรงประตู เมื่อเราเดินเข้าไปใกล้ก็จะหลบเข้าบ้านไปทันที คืนนี้เราหลับไหลไปกับถุงนอนแสนอบอุ่น และเสียงเรไรที่ขับกล่อมเป็นดนตรีบ้านป่า

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:14:14] #2285 (9/29)

เกือบ ๆ หกโมงเช้าของวันใหม่ พี่สมานมาพร้อมกับรถกระบะของแก พาพวกเราไปยังจุดชมวิวบนยอดภูพญาพิภักดิ์ ซึ่งทางทิศตะวันออกสามารถมองเห็นภูชี้ฟ้าอยู่ไกล ๆ

เช้านี้ไม่มีมุมให้ถ่ายภาพมากนัก เพราะว่าท้องฟ้าค่อนข้างโปร่ง ทางทิศเหนือและทิศตะวันตก มีทะเลหมอกปกคลุมท้องนาเบื้องล่าง

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:15:32] #2286 (10/29)

มีเพียงเมฆก้อนนี้ที่ดุจะเป็นสีสันของยามเช้าวันนี้ได้

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:16:54] #2287 (11/29)

และทะเลหมอกที่ตอ้งแสงยามเช้าทางทิศเหนือ

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:19:04] #2288 (12/29)

เราเดินย้อนกลับมาที่หมู่บ้านอีกครั้ง ที่หน้าสถานีอนามัย เด็ก ๆ กำลังจับกลุ่มเล่นกันอย่างสนุกสนาน เด็ก ๆ ที่นี่ มันจะมีน้องเล็ก ๆ ผูกติดหลังเอาไว้เสมอ ช่างเป็นภาพความผูกพันของสองพี่น้องที่น่าประทับใจเหลือเกิน

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:20:04] #2289 (13/29)

ความบริสุทธิ์ของผ้าขาวผืนน้อย ๆ

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:21:04] #2290 (14/29)

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:22:42] #2291 (15/29)

และเด็ก ๆ กลุ่มนี้ที่นำดอกบัวตองช่อใหญ่ไปให้เราที่บ้านเมื่อวาน เช้านี้ยังคงมีดอกบัวตองมาให้คนละกำเช่นเคย ขนมที่เตรียมมา แจกจ่ายให้เด็ก ๆ ไป ถึงราคาไม่มาก แต่ก็ซื้อรอยยิ้มของเด็ก ๆ ได้ทุกคน

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:24:10] #2292 (16/29)

หลังมื้อเช้า เราออกเดินเที่ยวรอบ ๆ หมู่บ้านพญาพิภักดิ์ ซึ่งมีอยู่กว่า 150 หลังคาเรือน โดนมีไกด์น้อย ๆ เหล่านี้นำเที่ยว

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:25:49] #2293 (17/29)

ตามรายทาง คุณแม่มักจะออกมานั่งปักผ้าหน้าบ้าน อาศัยไออุ่นจากแสงอาทิตย์ โดยมีลูก ๆ เล่นกันอยู่ไม่ไกล

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:27:15] #2294 (18/29)

และถ้าเข้าไปไกลหนู ๆ มากไปก็จะเป็นแบบนี้

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:28:14] #2295 (19/29)

เด็ก ๆ เองก็จะมีงานของตัวเองเหมือนกัน เด็กผู้หญิงปักผ้า ส่วนเด็กผุ้ชายก็จักสานไปตามเรื่อง

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:40:46] #2296 (20/29)

ผ้าปักแบบแม้ว จะเป็นการพับผ้าให้เป็นลวดลาย และเย็บด้ายทับไปอีกครั้ง

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:41:30] #2297 (21/29)

ส่วนเด็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรทำ ก็จะมารวมกันเล่นตามลานดินแบบนี้

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:42:27] #2298 (22/29)

หรือไม่ก็สาละวนกับขนม..

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:43:52] #2299 (23/29)

คุณยายท่านนี้ ก็เหมือนกลับแม่บ้านคนอื่น ๆ กำลังเตรียมปักผ้า สำหรับชุดประจำเผ่าที่จะใช้ในงานวันปีใหม่ที่จะมาถึงในวันที่ 23-24 ธันวาคม

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:45:59] #2300 (24/29)

บ้างก็ตำข้าวด้วยครกกระเดือง อย่างนี้จะเรียกข้าวซ้อมมือ หรือ ซ้อมเท้าดี

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:47:06] #2301 (25/29)

จริง ๆ เด็ก ๆ ที่นี่ก็ไมได้อายกล้องทุกคนค่ะ อย่างรายนี้ ยิ้มร่าเชียวล่ะ

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:48:03] #2302 (26/29)

ส่วนนี่อายมาก วิ่งหนีไปเลย สังเกตุดี ๆ นะคะ บ้านแต่ละหลังจะมีวิวสวยงามต่าง ๆ กันไป

โดยคุณ Joyful [2003-11-26 16:56:32] #2303 (27/29)

* ภาพวิวจากหลังบ้านพัก

บ่ายสองโมงกว่า ๆ เดินไปรอบหมู่บ้านแล้วระยะทางคงเกือบ ๆ สองกิโลเมตร ขนมก็หมดแล้ว รู้จักเด็ก ๆ กันหมดแล้ว น้อง ๆ ไกด์ก็พามาส่งที่พัก เราจัดการเก็บสัมภาระ โดยมีเด็ก ๆ นั่งเฝ้าดูอย่างสนใจ อาจจะเป็นเพราะเราเป็นนักท่องเทียวกลุ่มแรกที่เข้าไปในหมู่บ้าน

เด็ก ๆ ดูจะทึ่งที่บ้านหลังน้อย ๆ ที่พวกเรานอน สามารถพับเก็บไว้ในเป้ได้ ทั้งหมอนลม ถุงนอน ดูจะเป็นเรื่องแปลกใหม่

เด็ก ๆ ลากลับไปแล้ว พี่สมานพาพวกเรามาส่งที่ตัว อ. เทิง โดยมีคนขับรถที่นั่งคุยกันไปตลอดทาง จนในที่สุดก็รู้ว่าเป็นพ่อของน้องพรพรรณ ที่มาเป็นไกด์ให้พวกเรานั่นเอง

ที่เทิงเราแวะกินก๋วยเตี๋ยวเรือ ที่เจ้าของร้านบอกว่าได้สูตรมาจากกรุงเทพ อิ่มอรอ่ยไปเลย

ห้าโมงเย็นรถทัวร์ที่จะพาเรากลับกรุงเทพ ฯ มาจอดรออยู่แล้ว ขึ้นประจำที่บนรถพร้อมกับเสียงพูดคุยของเรื่องราวที่แสนประทับใจที่ได้จากการเดินทางครั้งนี้.. แล้วจะกลับมาใหม่..

โดยคุณ ช.ช้าง [2003-11-28 17:54:04] #2334 (28/29)

สวยครับสวย

โดยคุณ StupiD_BuG Mail to StupiD_BuG

[2003-12-01 09:22:16] #2360 (29/29)

เสียดายไม่ได้ไปด้วย ภาพสวยจังเลยครับ