:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

ล่องใต้สู่แดนสี่พันเกาะ ลาวไม่ได้มีแค่เวียงจันทน์!!

http://www.manager.co.th/IndoChina/ViewNews.aspx?NewsID=9480000147032

โดยคุณ คนบ้าๆ บอๆ [2005-10-27 19:56:47]

โดยคุณ debby [2005-10-28 11:07:37] #11799 (1/1)

ขอเอาบทความมาโพสต์ในนี้เลยนะครับ

ผู้จัดการรายวัน – พูดถึงแหล่งท่องเที่ยวในลาว บางคนอาจจะนึกถึงแต่นครหลวงเวียงจันทน์ หรือดินแดนมรดกโลกหลวงพระบางที่อยู่ทางตอนเหนือของประเทศ หลายคนอาจจะยังไม่ทราบว่าในภาคใต้ของลาวยังมีแหล่งท่องเที่ยวอันน่ารื่นรมย์อีกหลายแห่ง รอให้นักท่องเที่ยวไปเยี่ยมเยือน หนึ่งในนั้นก็คือ “สี่พันดอน” ดินแดนของเกาะน้อยใหญ่นับพันๆ ในเวิ้งแม่น้ำโขงเขตติดต่อระหว่างชายแดนกัมพูชาและแขวงจำปาสัก

“สี่พันดอน” เป็นชื่อที่ชาวบ้านในท้องถิ่นเรียกขาน ซึ่งหมายถึง "สี่พันเกาะ" และ "ดอน" อันหมายถึงเนินดินที่น้ำท่วมไม่ถึง ทั้งหมดแทรกอยู่ทั่วไปในแม่น้ำโขงช่วงนั้นที่มีความกว้างราว 15 กม. สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ยังคงสมบูรณ์ วิถีชีวิตของคนในท้องถิ่นที่ยังคงรูปแบบดั้งเดิมไว้ได้เพราะห่างไกลจากการถูกรบกวนของวัตถุสมัยใหม่ และ จำนวนนักท่องเที่ยวที่ยังไม่มากจนเกินไป ทำให้อาณาบริเวณแห่งนี้ยังคงความงดงามได้ไม่รู้คลาย

ในขณะที่ดินแดนแห่งนี้ประกอบด้วยผืนดินขนาดเล็ก แต่เต็มไปด้วยเกาะที่เกิดจากการทับถมของดินตะกอนทราย และต้นมะพร้าว มีหมู่บ้านเล็กๆ มีทุ่งนาข้าว ที่ถูกแต่งแต้มด้วยสีทองจากเจดีย์ และ พระอุโบสถของวัดในท้องถิ่น

ถ้านึกถึงสถานที่วันหยุดพักผ่อนที่มีความแตกต่างจากที่อื่นๆ ก็อาจจะเป็นบนเกาะแห่งหนึ่งที่ชื่อ "ดอนคอน" (Don Khon) ที่นั่นมีแสงแดดจ้า หาดทรายขาวนวล สามารถนั่งปล่อยให้ขาได้สัมผัสกับความเย็นชุ่มฉ่ำของสายน้ำจากเฉลียง ระเบียงส่วนตัวบน "ศาลาแพ" แพที่ทำขึ้นเพื่อเป็นที่พักนักท่องเที่ยว โดยใช้วัสดุที่เป็นมิตรกับธรรมชาติ

ห้องพักที่เปิดให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสกับมวลอากาศบริสุทธิ์ได้เต็มที่นั้น คิดค่าบริการราว 20 ดอลลาร์ต่อคืน รีสอร์ตที่พักแห่งนั้นล้อมรอบด้วยผืนน้ำ และ ยังมีอาคารเก่าสมัยอาณานิคมฝรั่งเศสของโรงพยาบาลสาลาดอนคอน ก็ช่วยแต่งแต้มให้ทัศนีย์ภาพกลมกลืนสวยงามมากยิ่งขึ้น

เมื่อนักท่องเที่ยวออกเดินเตร่เพื่อเที่ยวชมวิถีชีวิตของชาวบ้าน ก็จะได้เห็นชาวนาที่กำลังขยันขันแข็งเตรียมพื้นดินอันอุดมสมบูรณ์ในท้องนา อาชีพดั้งเดิมที่สืบทอดต่อจากบรรพบุรุษมานานนับร้อยปี และชาวประมงที่กำลังเหวี่ยงแหสีขาววับรับแสงอรุณในยามเช้า

อยากเที่ยวไกลออกไปอีกหน่อย ก็เช่าจักรยานป่นไปตามหมู่บ้านที่ยังคงร่มรื่น ผ่านทุ่งนาสีเขียวมรกต ที่ถูกแต้มด้วยสีส้มอมเหลืองของจีวรพระสงฆ์ที่กำลังออกบิณฑบาต ผ่านกลุ่มเด็กนักเรียน ฝูงสัตว์เลี้ยงในท้องไร่ท้องนา

นักท่องเที่ยวยังสามารถเช่าเรือ เพื่อออกไปดู “ปลาข่า" หรือโลมาอิรวดี ซึ่งเป็นโลมาน้ำจืดชนิดหนึ่งที่พบได้ในภูมิภาคนี้ พวกมันพากันแหวกว่ายอยู่ตามชายแดนกัมพูชา และ จะได้ภาพที่สวยงามที่สุดในช่วงปลายฤดูร้อนประมาณเดือน เม.ย.-พ.ค.

ยามพระอาทิตย์อัสดงก็เป็นอีกหนึ่งความงดงาม ที่ปรุงแต่งด้วยแสงสีของพระอาทิตย์ที่กำลังค่อยๆ หายลับลงไปบนหลังเกาะ คล้ายผลงานภาพวาดชิ้นเยี่ยมที่หาดูได้ไม่ง่ายนักในปัจจุบัน ยามค่ำคืนก็จะปราศจากแสงไฟจากระบบไฟฟ้า แต่จะได้เห็นประกายสีทองแวววับของดวงดาวบนผืนฟ้ามืดแทน

ส่วนเรื่องอาหารการกินก็ง่าย ๆ แต่อร่อยล้ำตามสไตล์อาหารท้องถิ่นลาว ที่ยืนพื้นด้วยข้าวเหนียว กินกับแกงเผ็ด และยำรสแซ่บ ตบท้ายด้วยกาแฟลาวหอมกรุ่น

ด้วยรายละเอียดต่างๆ ที่แม้จะดูเรียบง่าย แต่ก็อัดแน่นด้วยสิ่งล้ำค่าของ “สี่พันดอน" ในดินแดนลาวใต้ที่กล่าวมาแล้ว ยังคงรอให้ผู้ที่หลงใหลในธรรมชาติ รักในวิถี วัฒนธรรมแบบตะวันออกที่หาดูได้ยากในยุคสมัยปัจจุบัน ได้เข้าไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์แห่งความสุขกลับมาได้เต็มหัวใจ.