:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

แชงกรีลา...ในทัศนะของข้าพเจ้า

แชงกรีลา...ในทัศนะของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้านี่ไม่ใช่พี่ซัน มาโนช พุฒตาล หรอกนะ
แต่อยากนำ แชงกรีลา...ในใจของเรามาให้ดูกัน

ตามธรรมเนียมก็คงต้องเริ่มกันที่เมือง จงเตี้ยน (Zhongdian) ในมณฑลยูนนาน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน
จงเตี้ยน เป็นเมืองหลักของ เขตปกครองตนเองชนชาติธิเบตตี๋ชิง อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน
เจมส์ ฮิลตัน นักเขียนชาวอังกฤษ ได้เขียนเรื่อง ?Lost Horizon? ไว้เมื่อราวปี คศ. 1933 โดยได้บรรยายสิ่งที่พบเห็นไว้ว่า
.....ภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้านั้น เป็นทิวทัศน์บนภูเขาที่งดงามตระการตาที่สุดในโลกก็ว่าได้.....
ดินแดนแห่งนั้นคือ แชงกรีล่า....แชงกรีลาเป็นดินแดนที่งดงามลี้ลับ ผู้คนมีชีวิตเรียบง่าย มียอดเขาหิมะ หุบเขา ทุ่งหญ้า สายน้ำและทะเลสาบ อันน่าตระการตา.....
แชงกรีลา ( Shangri la ) เป็นภาษาธิเบต หมายถึง ทางนำไปสู่ดวงตะวันและดวงจันทร์โดยดวงจิต หรือ ดินแดนอีกด้านหนึ่งของโลก หรือ แดนสวรรค์บนโลก นั่นเอง
หลังจากทางการจีนทำการศึกษาค้นคว้า ตามคำบรรยายของ เจมส์ ฮิลตัน เทียบกับพื้นที่ต่างๆในประเทศจีนมาร่วมปี
ทางการจีนก็ได้ประกาศให้ ตี๋ชิง (Diqing) เป็น ?แชงกรีลา? อย่างเป็นทางการไปเมื่อ พศ.2539 (คศ.1997)

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:01:24]

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:04:14] #4485 (1/42)

การเดินทางของเราเริ่มจากเมืองคุนหมิง และเดินทางขึ้นเหนือไปเรื่อยๆ จาก ต้าหลี่ (Dali) ? ลี่เจียง (Lijieng) ? จงเตี้ยน (Zhongdian) เริ่มจากความสูงประมาณ 1,900 ม.จากระดับน้ำทะเล จนถึงจงเตี้ยนที่ระดับความสูง 3,350 ม. หลายคนในคณะเริ่มออกอาการของโรคแพ้ความสูง (Attitude Sickness) คือมีอาการปวดหัว หายใจยาก ซึ่งเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงความดันอากาศซึงพวกเราไม่เคยชิน เหมือนถุงขนมโป่งจนเต่งเมื่อขึ้นที่สูงมากๆอย่างดอยอินทนนท์ แต่นี่มันเกิดกับร่างกายของเรา เกิดกับความดันในร่างกาย จึงพาลทำให้ปวดหัวและหมดแรงกันง่ายๆ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:06:20] #4486 (2/42)

เมืองจงเตี้ยนมีสถานที่ที่ทุกคนต้องไปเยี่ยมชมคือวัด ซงจ้าหลิน (SongJanLin Si) ซึ่งเป็นวัดที่จำลองแบบจากพระราชวังโปตาลาของธิเบต
(ไม่โพสต์รูป ต้าหลี่ - ลี่เจียง นะ เพราะเพิ่งเห็นมีคนโพสต์ไว้เมื่อเร็วๆนี้เอง)

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:12:06] #4487 (3/42)

พวกเราออกเดินทางต่อ เพื่อไปหาแชงกรีลาของเรา
เราเดินทางต่อไป ข้ามมณฑลยูนนาน เข้าสู่มณฑลเสฉวน
ผ่านเมืองเซียงเฉิง (XiengChen) - เต้าเฉิง (DaoChen)
นั่งรถข้ามเขา ขึ้นลงๆ เป็นเวลา 2 วัน ความสูงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางจุดสูงถึง 4,700 ม.จากระดับน้ำทะเล
อาการเหนื่อยหอบเกิดขึ้นชัดเจน เดิน 3 ก้าว 4 ก้าวก็ต้องหยุดพัก ปวดหัวนิดๆ
แม้ว่าจะอยากเดินไปหามุมสวยๆถ่ายภาพขนาดไหน แต่ร่างกายก็ไม่ไป คงได้แต่ระยะไม่ไกลรถเท่าไหร่นัก
อย่างนี้นี่เองที่ไกด์พื้นเมืองบอกมาตลอดทางว่า ลงรถให้เดินช้าๆ อย่าตื่นเต้น อย่าทำอะไรเร็วๆ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:13:29] #4488 (4/42)

เราเข้าสู่พื้นที่เขตอนุรักษ์ธรรมชาติย่าดิง (Yading Nature Reserve) เอาก็บ่ายแก่แล้ว
หลังจากแจ้งจำนวนคนและจ่ายค่าธรรมเนียมแล้ว รถก็ไต่ขึ้นเขาสูงชันอีกครั้งหนึ่ง
ทางเป็นลูกรัง แคบ ชัน เหมือนเดิม ฝุ่นตลบอบอวนจนแทบหายใจไม่ออก
รถเลี้ยวผ่านโค้งแล้วโค้งเล่า จนพ้นโค้งๆหนึ่ง ทุกคนก็ตกตะลึงกับ สิ่งที่เห็นด้านหน้า

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:15:57] #4489 (5/42)

ที่พักของเราคืนนี้ อยู่ที่บ้านพักในหมู่บ้าน Yading ซึ่งอยู่ในหุบเขา สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 3,600 ม.แล้ว
แต่ตอนอาหารเย็นพวกเรายังอาการดีๆกันอยู่ทุกคน หลังจากเข้านอน
เพื่อนบางคนก็เกิดอาการเวียนหัว นอนไม่หลับ บางคนลุกมาอ้วกกลางดึก
เราเองเกิดอาการหายใจไม่ออก เหมือนจะขาดใจ นอนหอบหายใจทั้งคืน
พยายามหลับก็หลับได้เป็นช่วงสั้นเท่านั้น
เช้าตื่นมาถามไถ่กัน พบว่ามีอาการคล้ายๆกันทุกคน ขนาดไกด์จีนก็ยังรู้สึกไม่ดีนัก
แต่ไกด์ก็บอกว่าเป็นอาการธรรมดา ของคนไม่ชินอากาศและความสูง
จะนอนไม่หลับหายใจไม่ออก โดยเฉพาะถ้านอนราบ อ้าว...แล้วก็ไม่บอก
ต้องนอนโดยหนุนหัวให้สูงหน่อยจะช่วยให้หายใจได้

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:19:10] #4490 (6/42)

เช้าวันรุ่งขึ้นเราจะขี่ม้าเข้าไปในวนอุทยานย่าดิง เข้าไปชมภูเขาหิมะ ชมทิวทัศน์ระหว่างทาง
ก่อนเดินทาง เราทุกคนได้รับน้ำดื่มคนละ 1 ขวด ขนมขบเคี้ยวคนละ 2 ห่อเผื่อหิว
และบางคนก็ซื้อออกซิเจนกระป๋องติดตัวไปด้วย ราคากระป๋องละ 50 หยวน คือประมาณ 250 บาท
ถ้าไม่อยากแบกเอง ก็ให้เด็กจูงม้าแบกให้ก็ได้ จุดหมายของการเดินทางคือ
ไปทานอาหารกลางวันที่จุดพักแรมในหุบเขา ใกล้ยอดเขายาเมียว หรือแจมบียาง (Jambeyang)

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:20:46] #4491 (7/42)

ระหว่างทางที่นั่งม้าไป ทิวทัศน์ 2 ข้างทางมีทั้งป่าเปลี่ยนสี หุบเขา และลำธาร

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:22:21] #4492 (8/42)

ป่าเปลี่ยนสี กับพาหนะสำคัญ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:23:57] #4493 (9/42)

พ้นหุบหนึ่งมา เราพบภูเขาหิมะเป้าหมายของเรา
สวยงามจับตา เราบอกตัวเองว่า นี่แหละคือ แชงกรีล่า ของเรา
นี่เองแดนสวรรค์อันลึกลับ ที่น้อยคนนักจะได้เข้ามาพบ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:25:40] #4494 (10/42)

ดูซิครับ ว่ามันสวยงาม ขนาดไหน

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:27:21] #4495 (11/42)

ที่พักทานข้าวของเรา เป็นแคมป์พักแรมสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการค้างคืนในหุบเขา
เพราะที่นี่มีสถานที่ให้เดินชมทิวทัศน์หลายที่ และช่วงเวลาต่างๆ แสงที่เปลี่ยนไปก็ให้ความสวยงามต่างกัน
แต่เราแค่มาสัมผัสเพียงผิวเผินเท่านั้น หลังอาหารแล้วเราก็จะย้อนกลับ
เพื่อไปแวะเที่ยววัดโบราณกลางทาง

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:29:23] #4496 (12/42)

ระหว่างทางกลับ เรารู้สึกเหนื่อยมาก แม้จะนั่งบนหลังม้าก็ตาม
อาการอิดโรยเริ่มเกิดขึ้น อันมาจากเหตุผลหลายอย่างคือ
กลางคืนนอนไม่หลับ เช้าไม่ได้ทานอาหารเช้าเนื่องจากมัวแต่ไปถ่ายภาพแสงเช้า
ไม่ได้รับน้ำ 1 ขวดจากไกด์เนื่องจากนึกว่ามีแล้วในเป้ ซึ่งที่จริงมีเพียงก้นขวดเท่านั้น
และอาหารกลางวันที่แคมป์ค่อนข้างแย่ ทานได้น้อยมาก และน้ำก็มีกลิ่นจนเกินจะทำใจดื่มได้
ทั้งหมดเป็นสิ่งเตือนใจสำหรับผู้ที่จะไปเที่ยวในสถานที่อย่างนี้ว่าควรหลีกเลี่ยงทุกข้อ
ต้องทานอาหารให้มากพอ และมีน้ำดื่มติดตัวให้เพียงพอ เพราะอาการเราเริ่มแย่มาก เมื่อกลับไปได้กลางทาง

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:30:59] #4497 (13/42)

เราแวะกลางทางเพื่อชมวัด แต่ก็เปลี่ยนแผนโดยตกลงกับเด็กจูงม้าว่าจะให้เงินเพิ่มถ้าพาขึ้นไปชมทะเลสาบด้านบน
ซึ่งเลยวัดขึ้นไปบนเขาด้านหลังไม่ไกลนัก แต่ชันมาก ระดับความสูงประมาณ 3,800 ? 3,900 ม.จากระดับน้ำทะเลทีเดียว
เด็กม้าตกลง พวกเราจึงเคลื่อนขบวนขึ้นไปชมทะเลสาบกัน
เรามาถึงลานๆหนึ่งก่อนถึง Shuomala lake จากนั้นต้องเดินไปอีกประมาณไม่ถึง 100 ม.ขึ้นเนิน
เราใช้เวลาเดินนานมาก เพราะ 3 ก้าวก็เหนื่อยหอบแล้ว แค่เนินเตี้ยๆที่เห็นนั้นก็แทบขาดใจ หยุดสูดออกซิเจนไปก็หลายครั้ง
ข้ามเนินไปได้ก็พบปัญหาคือแสงอาทิตย์ย้อนแสงมาเต็มๆ เราพยายามเดินหามุมเพื่อหลบแสง
ทำให้เดินไกลออกไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว
แต่ก็แทบไม่มีมุมที่หลบแสงพ้น

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:32:58] #4498 (14/42)

ไม่นานเด็กจูงม้าก็มาตามเราให้รีบลง เนื่องจากเขาละเมิดกฎพาเรานั่งม้าขึ้นมา
จึงกลัวว่าเจ้าหน้าที่จะมาพบ ขากลับนี่ซิ ถึงได้รู้ว่าเราเดินลงเนินมาไกลโข
ทั้งเหนื่อยและรีบ เด็กม้าก็ฉุดกระชากลากเราไปตลอดทาง
เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าอาการหมดแรง หายใจขัด เหมือนจะขาดใจเป็นอย่างไร
คอแห้ง ปากแห้ง เหมือนอาการขาดน้ำ น้ำก็หมดซะแล้ว
คิดว่าตายแน่แล้ว จนพี่คนหนึ่งตามมาช่วย ต้องเดินๆหยุดๆ ไปจนถึงม้า (เด็กม้าก็หน้าหงิกเพราะเราช้ามาก)

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:36:33] #4502 (15/42)

คืนนั้นเรานอนหลับเหมือนตายด้วยความเหนื่อย แต่หลับฝันถึงแชงกรีล่าของเรา
แม้อาจจะไม่ใช่แชงกรีล่าที่เดียวกับที่ทางการจีนประกาศอย่างเป็นทางการก็ตาม

นึกถึงคำพูดของคุณมนตรี ศรีโอภาส นักเขียนนักถ่ายภาพ ของ Nature Explorer
ที่บอกไว้ว่า แชงกรีล่า ของใครก็คือ ดินแดนสวรรค์ในความคิดของคนนั้นนั่นเอง

ดังนั้น....แชงกรีล่าในใจคุณ อาจเป็น ทะเลหมอกที่ห้วยน้ำดัง หรือ ทะเลใสที่หมู่เกาะสุรินทร์ ก็เป็นได้นะ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:36:42] #4503 (16/42)

โดยคุณ joyful [2004-11-29 00:47:08] #4509 (17/42)

งั้นเมืองไทยก็เป็นแชงกรีล่าในใจข้าเจ้าล่ะ อิ ๆ ... ภาพสวยจริง ๆ อยากไปมั่งจัง

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:53:46] #4513 (18/42)

ดูรูปเพิ่มเติมใน web pantip.com ได้นะ
เพราะไปโพสต์รูปไว้หลายรูป
http://www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G3148531/G3148531.html>
ทริปนี้เราใช้เวลาท่องเที่ยว 13 วัน เริ่มโดยบินจากคุนหมิงไปลี่เจียง
จากนั้นนั่งรถต่อไปจงเตี้ยน ข้ามเขตยูนนานเข้ามณฑลเสฉวน
ไปเซียงเฉิง - เต้าเฉิง จนถึงเขตอนุรักษ์ธรรมชาติย่าดิง
แล้วย้อนกลับมาจงเตี้ยน บินกลับคุนหมิง หลังจากนั้นเราต่อรถไฟไปเที่ยวต้าหลี่กัน
(ย้อนไปย้อนมานิดหน่อย แต่เพราะมีเหตุจำเป็นน่ะ)
ค่าใช้จ่ายทั้งหมดประมาณ 5 หมื่น แต่กินอยู่อย่างดี รร.ดี
ถ้าเที่ยวแบบประหยัด พักรร.ถูกกว่านี้ นั่งรถบัสประจำทาง ก็จะประหยัดกว่านี้ได้อีกเยอะ
แต่จะเสียเวลามาก เพราะสภาพรถประจำทางไม่ดี อาจเสียกลางทางได้บ่อยๆ

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:55:34] #4515 (19/42)

ทำไม link มันยาวๆ เอาใหม่ๆ

http://www.pantip.com/cafe/gallery/topic/G3148531/G3148531.html

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-29 00:57:40] #4518 (20/42)

อุ๊ย..ทำไมไม่หลับไม่นอนล่ะเจ้าน้อง
ง่วงแล้ว

โดยคุณ ฮานาเล [2004-11-29 07:31:22] #4524 (21/42)

ยังอ่านไม่หมดนะคะ ติดไว้ก่อน แต่มาให้กำลังใจคนโพสค่ะ ว่าเรื่องน่าสนุกดี... เห็นที่จะไม่มีวาสนาได้ไปไกลๆ แบบนั้นน่ะค่ะ....

เดี๋ยวจะกลับมาอ่านให้จบ ตอนนี้ขอตัวทำงานก่อนค่ะ

โดยคุณ debby [2004-11-29 12:30:28] #4527 (22/42)

มันสวยงามอย่างนี้นี่เอง
ถึงได้ดั้นด้นกันไปตั้งไกล
ดีจังเลย .. มีเรื่องราวให้ได้อ่านด้วย
คราวหน้าไปไหนมา อย่าลืมเอามาเล่าให้ฟังกันอีกนะป้านะ

โดยคุณ ช.ช้าง [2004-11-29 13:00:59] #4528 (23/42)

สุดยอดเลยครับ สวยงามมาก เป็นอะไรที่น่าอิจฉามากๆๆสำหรับคนที่รักการถ่ายรูป รักการเที่ยวได้ไปเที่ยว ไม่รู้จะมีโอกาศได้ไปเที่ยวกับเขาหรือเปล่า

โดยคุณ ฮานาเล [2004-11-30 15:03:00] #4545 (24/42)

กลับมาอ่านและดูรูปจนจบด้วยความอิจฉา...สวยจังค่ะ...อยากไปๆ

ปล. ลงค่าใช้จ่าย งบประมาณมาให้ดูบ้างนะคะ จะได้หยอดกระปุกไว้

โดยคุณ คนหลังเขา [2004-11-30 17:55:42] #4551 (25/42)

โปรแกรม แชงกรีล่า 9 วัน ไปกับ Nature Explorer ค่ะ
คุนหมิง บินไป -> ลี่เจียง - จงเตี้ยน - เซียงเฉิง - เต้าเฉิง - ย่าดิง
กลับ -> ย่าดิง - เต้าเฉิง - เซียงเฉิง - จงเตี้ยน -> บินกลับคุนหมิง
รถบัสตลอดทาง รวมอาหาร ที่พัก ค่าเข้า ค่าม้า ทั้งหมด
ราคา 35,000 บาท ที่พัก-อาหาร ดีเท่าที่จะหาได้
ถ้าไปเองพัก guesthouse นั่งรถประจำทาง จะถูกกว่านี้พอดู แต่ลำบากสุดๆ และต้องใช้เวลานานกว่านี้ (ถ้าแวะเที่ยวรายทางด้วย)
ถ้าต้องการย่นเวลาไปเริ่มที่จงเตี้ยนได้เลย บินจากคุนหมิงไปได้
แต่ไม่แนะนำ เพราะเปลี่ยนระดับความสูงทีเดียวเยอะมาก
นักท่องเที่ยวหลายคนปรับสภาพไม่ได้ น็อคไปเลยไม่ได้เที่ยว

ที่บอกว่า 5 หมื่น เพราะเราอยู่เที่ยวต่อเองอีก 4 - 5 วันไปเมืองอื่นอีก

โดยคุณ ธรรมนูญ Mail to ธรรมนูญ

[2005-01-21 12:05:49] #5837 (26/42)

กว่าจะได้เข้ามาอ่านก็หลายเดือนผ่านมาแล้ว ... แชงกลีร่า ... เป็นสถานที่ไฝ่ฝันอยากจะไปจริงๆ .... กำลังฟิตร่างกายอยู่ กะว่าลูกชายคนโตเข้าโรงเรียนประจำแล้ว คงมีเวลาบ้าง ... สองคนกับภรรยากำลังศึกษาวิธีเที่ยวแบบแบกเป้ฯ. และจุดมุ่งหมายก็คือ ... แชงกลีร่า...