กลับมาแล้ว...ทริปเชียงดาวหนาวจับใจ..........

จากแปดโมงเช้า คนสุดท้ายลงมาถึงปางวัว เวลาบ่ายโมงครึ่ง ก็...ใช้เวลาลงกว่า 5 ชม.

เอ๊ะ..ทำไมนานกว่าขาขึ้นฟระ....อ๋อ...ไม่ใช่อะไร ระหว่างทางลงแวะถ่ายรูปไปเลอะเทอะด้วย..

โดยเฉพาะเทียนนกแก้ว แวะถ่ายมันทุกเวิ้งที่มี ตื่นเต้นมากเกิดมาไม่เคยเห็นวุ๊ย...ดอกไม้อะไรเหมือนนกแก้ว

คนที่ลงมาสุดท้ายคือข้าพเจ้า (ขาประจำ ขึ้นก็ถึงคนสุดท้าย ลงก็ถึงคนสุดท้าย...จะบอกทำไมให้อายเขาวะ....)

จบบันทึกการเดินทางอันไม่ได้ประโยชน์และข้อมูลต่อผู้อ่านเท่าไหร่นักไว้เพียงแค่นี้...

รูปสุดท้าย รูปเทียนนกแก้วคู่ สำหรับคู่รักทุกคู่.....

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้ข้าพเจ้าขึ้นไปถึง และลงได้สำเร็จ

ขอบคุณพี่ตูนที่เดินเป็นเพื่อน คอยดูเราล้มแผละล้มแผละ

ขอบคุณท่านซาไกที่คอยกระตุ้นใหเราเดินต่อ

ขอบคุณพี่แบมที่เป็นแรงบันดานใจ ทำให้พยายามไต่ไปถ่ายรูปต่างๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า เอาไว้ไปอวดตาแบม
(ทำไมต้องเอามาอวดตาแบมกันก็ยังไม่รู้เหตุผลเลย...555)

ขอบคุณเอที่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจ มาเดินหลังๆเป็นเพื่อนกัน

ขอบคุณเจ้าก้อยที่ให้ยืมอุปกรณ์หลังดำ

ขอบคุณท่านกระโจมไฟและจ๋อยฟูที่ติดต่อจัดการอะไรๆให้ จนได้มาเห็นเชียงดาว

สุดท้ายขอบคุณตัวเองที่ยังพอมีแรงเดินอยู่ได้ และไปจนถึง......

แม้จะสกปรก น้ำน้อย อากาศหนาว แต่สนุกดีครับ.....
เจอกันทริปหน้าครับเพื่อนๆๆๆๆๆ