ถุย...ผู้นำ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

น้ำฝนรดร่าง  ..จนปอนเปียก
ความเย็นยะเยือกชำแรกผ่านเสื้อที่เปียกปอน
ผิวกายสัมผัสความชื้นเย็นนั้นอย่าง  กำซาบ
จากเย็นเป็นหนาว จากหนาวเป็น   ชาทน
........................................................

จะอีก      ห่าฝนถึงจะ    เพียงพอ
จะอีก      ความเป็นจริง จึงจะยอมรับ
จะอีก      กี่ดวงใจบริสุทธิ        จึงจะยอมรับ
ฤ.............ต้องรอให้ดินกลบหน้า  จึงจะเข้าใจ...ถุย