ป.ป.ก.

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

.                                        ปฎิบัติการ *ปล้นกลางกรุง *
ยี่สิบแปด มิถุนายน เวลาประมาณ สีโมงกว่าๆ ฉันเดินมาตามถนนใจกลางกรุงด้านหลังมีกองกำลังตำรวจนับร้อยหลังแผงกั้นเตรียมพร้อม..สู้กับประชาชน  สู้กับประชาชน นั่นคือภาพที่ตาฉันมองเห็นและใจตัดสิน.....
   ฉันเดินผ่านสะพานมัฆวาน จุดที่เคยเป็นที่ตั้งมหาวิทยาลัยแห่งประชาชน  มหาลัยที่สง่างามและมีประโยชน์ยิ่งในประวัติศาสติร์ของการเรียนรู้ภาคประชาชนเท่าที่ฉันพานพบ มา...
  ฉันเดินผ่าน เวทีมวยราชดำเนิน  ฉันเดินผ่าน....ฉันเดินผ่านอะไร  มากมาย  กลางเมื่องไหญ่...
แยกข้าหน้า  แยกที่ฉันรู้และจำได้ว่า  ต้องเลี่ยวเพื่อไปรอรถเมล์สายที่ไปส่งฉันถึงขนส่งหมอชิตได้  หลายครั้งที่มาชุมนุมก็ต้องมารอรถที่ป้ายนี้ เนื่องจากไม่มั่นใจความปลอดภัย  หากเลือกที่จะเดินทางด้วยเท็กซี่  แม่จะมีเด็กมาด้วยก็ตาม...
  ทันที ที่เดินเลยแยก    ........ชายในชุดเเครื่องแบบตำรวจ สวมหมวกสีขาวที่เขาเรียกว่าหัวปิงปอง หันมาด้วอาการผงะ เนื่องจากในมือกำลังรับธนบัตร สีแดง  จากมือคนขับเทกซี่ เพื่อแลกกับอะไรซักอย่างที่จะทำไห้รถเทกซี่ที่จอดอยู่ด้านหน้าได้ขับออกไปได้......กว่ารถเมล์สายที่เป็นเป้าประสงค์จะผ่านมาร่วม 1 ชั่วโมง   ภาพ ที่เห็นตรงเลยแยกนั้น กับตำรวจสองนายกลางกรุง รถยนต์หลายคัน เท็กซี่หลายคันถูกเรียกให้หยุด  และทุกคัน  คนขับรถต้องลงมาจากรถไปยืนคุยกับตำรวจนอกและไกลจากรถทุกคันและที่เห็นรถพวกนี้จะไม่มีการเขียนใบสั่ง  มีบ้างบางคันไม่ลงจากรถยอมให้มีการเขียนใบสั่ง
...............................................................................

           ไม่รู้ซิ  ฉันไม่ได้มีเจตนา   ฉันจะเดินไปขึ้นรถเมล์  ลูกชายที่ฉันเดินจูงมือตามหลังพูดกับฉันหลังจากเดินผ่านมา..พ่อ.ตำรวจจับ  พ่อตำรวจจับ..*  นั้นคือสิ่งที่อยู่ในหัวเขา สิ่งที่เขาได้พบเห็นมา  ตำรวจมีหน้าที่แค่จับ  เท่านั้นหรือ  คำว่าจับในความหมายของลูกชายฉันจะเหมือน กับคำว่า  พิทักษ์  สันติราช  ไหมหนอ  เพราะทุกครั้งที่ลูกฉันเห็นตำรวจจับ  ก็ต้องมีการจ่ายเงิน  จ่ายเงิน  และจ่ายเงิน

   ....................................................

[Trekkathon]

ใครดีใครชั่วเห็นอยู่  ใครเป็นศัตรูประชาชน