พาเที่ยวแม่ฮ่องสอน

ไปรอคิวที่ ถ้ำแก้วอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมงได้ค่ะ แลบลิ้น

ก่อนที่ได้ชมร่องรอยความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างไว้
และฝีมือการทำลาย จากน้ำมือมนุษย์ แต่ที่นี้ไม่สามารถถ่ายรูปไม่ได้ค่ะ ทำได้เพียงเก็บไว้ในความทรงจำ ยิงฟันยิ้ม

เมื่อทานอาหารเที่ยงเรียบร้อยก็วิ่งตรงไปเยี้ยมชมหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาว ที่ตอนแรกนึกว่าหลงเข้าไปตลาดนัดจตุจักรแม่ฮ่องสอนซะแล้ว เพราะว่าด้านหน้าจะเต็มไปด้วยร้านขายของที่ระลึก ที่มาจากท้องถิ่น ก่อนที่จะข้ามสะพานไปยังตัวหมู่บ้านที่ชาวบ้านจะเปิดร้านขายงานฝีมืออยู่หน้าบ้านของตนเอง บ้างก็ทอผ้าไป ขายของไป บ้างก็เลี้ยงลูกไปขายของไป

หลังจากได้พูดคุยกะสาวเจ้าแล้วก็ได้ความรู้ว่า เดี๋ยวนี้สาวๆ ไม่ถูกบังคับให้ใส่ห่วงเหล็ก ที่ได้ลองถือแล้วหนักมาก ที่เราเห็นกันเป็นเพียงการใส่เพื่อโชว์นักท่องเที่ยวเท่านั้นเอง ยิงฟันยิ้ม

ก็ไม่รู้ว่าจะดีใจ หรือเศร้าใจดี กับความเจริญที่กำลังก้าวเข้าไป และความสูญหาญของวัฒนธรรมที่มีมาช้านาน... ลังเล