ตัวตนหลัง ...หน้ากาก

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หลังเสียงระฆังเตือนบอกเวลา ไขระหัสสุข บางอย่าง
ผมมองลอดช่องกำแพงเด็กๆ
ละมือจากลูกโป่งสีสด
  สุข...กับอีกหนึ่งสีสัน แห่งปาลิโอ้

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เสียงชี้เชิญ ชวนชักให้ทักทายถ่ายภาพ
สีสันโชร์เฉิดฉาย เด่นโดด  อลัง 
ดวงตาแห่งมิตร ทักทาย คนขายฝันริมทางบาทวิถีเช่นเรา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

สีสันแห่งอาภรณ์ประดับ  ภายนอก งดงาม
แววตาใสภายใต้หน้ากาก  ชวนให้จินตนา
ถึง ความงดงามของชีวิตและหัวใจ  ภายใน..หลังหน้ากากและอาภรณ์ประดับ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เมื่อเราต่างก็มีหน้าที่  เติมฝันปันสุข ในหน้าที่แห่งตน
  ด้วยงานแห่งเรา  เป็นงาน  แห่งความสุข
  สุขที่ตีค่าเป็นราคางานด้วยเงินแห่งความชื่นชมหาใช่การซื้อหา
  เมือเรายิ่งให้สุข  สุขก็ยิ่งคืนสู่เรา..นี่คือ   ความเป็นจริง
    ในงานแห่งความสุข  ของพวกเรา