สถานที่ : ทัชมาฮาล เมืองอักรา ประเทศอินเดีย
เวลา : ธันวาคม 2553
แม้วันนี้แดดจะแผดจ้า แต่อากาศก็เย็นสบาย เราสองคนนั่งอยู่บนลานหินอ่อนด้านข้างทัชมาฮาล มองดูฝูงชนที่เข้าแถวยาวนับร้อยเมตรเพื่อเข้าเยี่ยมชมสุสานของพระนางมุมตัส มาฮาล และ พระเจ้าชาร์ จาฮาล แถวยาวราวกับงูยักษ์นั้นค่อย ๆ เคลื่อนไป พาผู้คนในชุดส่าหรีหลากสีผ่านสายตาเราไปคนแล้วคนเล่า
เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง สายลมเย็น ๆ ยังพัดโชย และฝูงชนก็ยังไม่เข้าเดินแถวมาไม่ขาดสาย เพราะตำนานความรักบันลือโลกของชายคนหนึ่งอย่างนั้นหรือ ทีสะกดคนมากมายให้ยืนแถวได้เป็นเวลานานนับชั่วโมง การได้เป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลาแห่งความรักอมตะนี้ช่างน่าจดจำเหลือเกิน