เมืองสามหมอก

[bamboo]

ได้สำรวจน้ำตกและพักเบรคได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็เดินทางต่อ จุดหมายต่อไปคือตามหากระเหรี่ยงคอยาว จึงขับรถออกมาจนถึงป้ายที่บอกว่าไปบ้านกระเหรี่ยงคอยาว ผมจึงขับรถตามป้ายไปเรื่อยๆขึ้นเขาหลายเขา เลี้ยวโค้งหลายโค้ง จากทางลาดยางไปเรื่อยๆๆ จนเข้าหมู่บ้านอะไรจำไม่ได้ ทางก็กลายเป็นดินลูกรัง แถมขับรถข้ามฝายหนึ่งฝาย แล้วขึ้นเนินไปอีก ลงเขาสุดท้ายจึงเจอหมู่บ้าน และด่านตรวจคนเข้าออก ก็จอดรถและเดินไปทางซ้ายของด่านก็จะเป็นหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาวนะครับ (ถ้ารถเก๋งหรือรถโหลดเตี้ยไม่ควรเข้าไปครับ ทางโหดพอสมควรช่วงจากฝายไปหมู่บ้านกระเหรี่ยง)

[bamboo]

กระเหรี่ยงที่นี่ดีนะครับขอถ่ายรูปได้ทุกคน ไม่เรียกร้องอะไรเหมือนๆแถวดอยปุย ทำให้ผมเกรงใจเลยซื้อของตอบแทนมาหลายอย่างแลกกับการถ่ายรูปพวกเขาครับ

[bamboo]

กระเหรี่ยงที่นี่มีทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ และคนชราครบ ให้เราสามารถเลือกถ่ายได้เลยครับ แต่ก่อนถ่ายก็ขออนุญาติเขาก่อนนะครับ
เขาให้ถ่ายรูปทุกคนเลยครับ

[bamboo]

มีสาวๆชาวกระเหรี่ยงร้องรำทำเพลงให้ฟังด้วย

[bamboo]

ทางเข้าหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาวนะครับทางเข้ามีทางเดียว แต่พอเข้าไปได้สักห้าสิบเมตร ก็จะมีแยกออกเป็นสองแถวซึ่งผมเดินทะลุไปแถวหลังกลายเป็นบ้านกระเหรี่ยงหูยานครับ ไม่แน่ใจว่ามีกี่หลัง จึงรู้ว่าที่นี่มีทั้งกระเหรี่ยงคอยาวและหูยานอยู่ด้วยกัน

[bamboo]

ผมเดินชมหมู่บ้านเพลินเลยครับมาดูนาฬกาอีกที โห.......เดินตั้งสามชั่วโมงแน่ะ   จึงเก็บภาพอีกสองสามภาพแล้วรีบกลับออกมาครับเพราะกลัวว่าจะไม่ได้เที่ยวที่อื่นอีก

[bamboo]

เมื่อออกจากบ้านกระเหรี่ยงคอยาวแล้วจุดหมายต่อไปคือพระธาตุดอยกองมู และแวะขอใบประกาศนียบัตรสักหน่อย แล้วจึงไปปายต่อ ขับรถออกมาถึงถนนเลี่ยงเมือง เจอร้านอาหารเลยจอดทานข้าวเที่ยงครับ แล้วก็ได้โอกาสถามทางเจ้าของร้านอีกต่างหาก (ชื่อร้านอาหารเลี่ยงเมือง อยู่ถนนเลี่ยงเมืองปากทางเข้าหมู่บ้านกระเหรี่ยงคอยาวนั่นแหละครับ) อาหารอร่อยเจ้าของอัฐยาสัยดี
แกบอกว่าพระธาตุดอยกองมูอยู่บนเขาที่มองเห็นเสาโทรเลข  ตรงบนเขาโน่นนะ แกก็ชี้ให้ดู เราก็เลยเล็งเสาบนเขาสูงไว้

[bamboo]

หลังจากทานข้าวเที่ยงเสร็จเรียบร้อยเราก็เข้าตัวเมืองเลยครับ กะว่าไม่พลาดแน่เพราะเล็งเสาโทรเลขไว้แล้ว ทีนี้พอเข้าในเมืองนะครับ ตรอกซอยมันเยอะขับรถเลาะเขาอยู่นั่นแหละ ไม่เจอทางขึ้นสักทีเสาโทรเลขก็เห็นนะแต่หาทางขึ้นไม่ได้ ป้ายก็ไม่มีบอก เจอแต่วัดอื่นไม่เจอทางขึ้นดอยกองมูสักที จนวนไปมา แล้วมาโผล่ที่รับประกาศนียบัติจึงแวะเพื่อรับบประกาศนียบัติก่อน และถามทางด้วย ได้ประโยชน์สองต่อ จึงค่อยขึ้นดอยกองมู

[bamboo]

เมื่อจอดรถเดินเข้าไป แปลกใจมากทำไมมันเงียบจัง ป้ายเขียนไว้เชิญรับประกาศนียบัตรเชิญชั้นสอง เราก็เดินขึ้นไปเลยครับ ถึงชั้นสองมองไปห้องไหนก็ล็อคกุญแจหมด นึกว่าเจ้าหน้าที่ไปพักเที่ยงมั้งเดี๋ยวคงมาเพราะเพิ่งจะบ่ายโมงกว่าเองเลยเดินลงมา มองตรงไปทางเข้า เห็นคนขายตั๋วรถทัวร์นั่งอยู่เลยเดินไปถามเรื่องรับประกาศนียบัตรและทางขึ้นพระธาตุดอยกองมู คนขายตั๋วบอกว่า "วันนี้วันอาทิตย์ครับเขาหยุดถ้าจะเอาประกาศนียบัตรต้องมาพรุ่งนี้ครับ ส่วนทางขึ้นดอยกองมูตามถนนเส้นนี้ไปครับ แล้วจะเจอ อนุสาวรีย์พระยาสิงหนาทราชา แล้วเลี้ยวขวาก็จะเป็นทางขึ้นพระธาตุครับ"

[bamboo]

คำตอบแรกทำให้ผมผิดหวังมากครับอุตส่าห์ผ่านโค้งมาตั้งหลายโค้งไม่ได้ใบประกาศ จะให้รออีกวันไม่ไหวแน่ ไว้โอกาสหน้าดีกว่า แต่คำตอบท้ายดีใจมากเพราะมาถูกทางแล้ว
จึงกลับมารถออกเดืนทางขึ้นดอยกองมูทันที และได้ไหว้พระธาตุถ่ายรูปชมวิวสมกับที่ได้ตั้งใจมาเลยครับ สวยมากครับมองเห็นสนามบินด้วยเห็นตัวเมือง อากาศดีลมเย็นสบายๆ

[bamboo]

เมื่อไหว้พระธาตุเสร็จเรียบร้อยก็กลับลงมา เพื่อจะมุ่งหน้าสู่เมืองปาย ซึ่งเป็นจุดพักผ่อนในคืนนี้ แต่เมื่อลงมาได้ผ่านวัดพระนอน เลยอดใจไม่ไหวบวกกับมองนาฬิกายังพอมีเวลาจึงแวะไหว้พระนอนอีกวัด เพราะเคยอ่านในเวปมีการกล่าวถึงวัดนี้ด้วย

[bamboo]

หลังจากไหว้พระนอนเสร็จเรียบร้อยก็ ออกเดินทางกลับมาทางเดิมที่มาจากทางเข้าปางอุ๋งแหละครับ ผ่าเมืองมาเลยครับ ตัดมาเข้าถนน 1095สายปางมะผ้า (ชื่อแปลกๆไม่รู้แปลว่าอะไร) ขับมาเรื่อยๆเลาะเขาสูงขึ้นเรื่อยๆ โค้งหักศอกซ้ายบ้างขวาบ้างตลอดทาง บางทีก็ลงเขาอย่างชันมาก ขึ้นเขาลงเขาตลอด ขับรถใช้สมาธิมากเลยครับ ขับรถสายนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ระยะทางเพียง ร้อยกิโลเองแต่เหมือนว่าเราขับรถมาถึงสองสามร้อยกิโลเลยครับ

[G-girl]

 
แหล่ม มั่กๆๆ ค่ะ
เห็นรูปแล้วคิดถึงปางอุ๋งจัง อยากไปอยากไป

รู้จักกันมาตั้งนาน เพิ่งรู้นะเนี๊ยะ ว่าน้าแบมมีภรรยา และลูกด้วย คิคิ
นึ่กว่าเป็นภรรยาน้อย น้าซาไกซะอีก คิคิ  

[i-am-ton]

ชอบจังเลย...เขียวๆ เย็นๆ
ชอบรูปที่มีม้าเป็นซิลลูเอทด้วย แจ่มๆๆ

เออ...พี่แบมมีเมียด้วยเหรอ...

[bamboo]

หุๆๆๆๆคนจ่ายตังค์ครับ