ครึ่งทศวรรตผ่านไป ไวเหมือนโกหก

[tooom]

นับไปนับมา ได้ 5 ปีแล้วเนี่ย ที่ได้รู้จักเวปนี้..ได้เรียนรู้อะไรแปลกๆเข้ามาในชีวิตเยอะแยะหลายอย่าง...

[Joyful]

สรุปว่าเว็บนี้ของแปลกเหรอพี่

[tooom]

จะรีบมาถามไปถึงไหน ... ให้พี่โพสให้เสร็จก่อนดิ...
อ้างถึงคุณ aor ก่อน ที่แนะนำเวปนี้ให้รู้จัก ขอบคุณนะจ๊ะ
ทริปแรกที่ไป ผีตาโขน ด้วยในชีวิตไม่เค้ย...ไม่เคย ไปเที่ยวกับคนแปลกหน้า กับกลุ่มคนที่เราไม่เคยรู้จักซักคนเดียวมาก่อนเลย ตอนนั้นรู้สึกไงนะ..งง ดิ พยายามทำตัวให้เนียน เค้าทำไรเราทำด้วย..   รูปนะไปยืมมาจากอดีต คุณsilverleg ถ่ายไว้ เป็นเพื่อนๆที่ไปด้วยกันทริปนั้น

[Joyful]

ทดสอบ

[กระโจมไฟ]

อ้าวโพสรูปซะแล้ว
ทำตัวstampให้แล้ว อะ

[tooom]

หลังจากทริปแรกผ่านไป .... ทริปถัดไปก็ตามมา ทริปนี้ไปเขาสอยตาวกัน.... นี่ก็เป็นเรื่องที่ไม่เคยอีกนั้นแหระ เป็นความทรงจำที่แตกต่าง  ต้องเดินๆๆๆ ปีนเขา  เพื่อไปดูดอกไม้  แล้วก็ให้คุ่นกัด ฝนก็ตก ก็เพิ่งเคยนอนเต็นท์หนนี้แหระ แถมนอนบนที่นอนน้ำ(น้ำไหลผ่านหลังทั้งคืน)  จำได้ว่าตอนกลางคืน หลังคาฟลายชีตเป็นแอ่ง คุยกันไปมือก็เอื้อมไปตักน้ำจากแอ่งมากรอกไว้ใช้ น้ำอาบก็ต้องไปตักมาจากลำธาร....แต่คุ้มนะ  

[tooom]

อีกทริปในปี 2005  ไปต่างประเทศ..เชียงตุง เมืองม้า เมืองลา .... จำอะไรได้บ้าง จำร้านโรตีโอ่งได้.. จำตอนไปทานอาหารที่หัวมุมถนน มีรถวิ่งไปวิ่งมาเหมือนจะพุ่งมาชน สนุกดี  ตอนเข้าบ่อน  เดินตลาด จำได้เยอะเหมือนกันแต่จำได้แม่น ทริปนี้สนุก หัวเราะตลอดทริปเลย....   คุณเจ้านางเป็นผู้ถ่ายจ้า

[tooom]

คิดก่อน มีทริปไหนที่ประทับใจอีก...น่าจะเป็นเชียงดาว...เป็นทริปที่กลับมาคิดว่าทำไมต้องไปให้ชีวิตมันลำบากขนาดนั้น ปีนขึ้นไปที่สูงๆ เพื่อจะจับท้องฟ้า  ไล่คว้าความเย็น  มองเห็นความงามของดอกไม้   แล้วก็กลัวตอนลง ให้ต้องระวังกับดักที่มนุษย์ทำขึ้น  ได้เห็นดอกเทียนนกแก้ว ทำให้เอามาคุยได้อีกนานว่าสัมผัสมาแล้ว ...

[Trekkathon]

หวนคำนึงถึงอดีตแล้วหรือพี่

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

๕ ปี   ทุกบันทึกในความทรงจำ  หาใช่ บังเอิญ
....  ดีใจ ทีีได้ รู้จักกัน  นับวันยิ่ง...เสมือน  ญาติ
.....................................................
 รอชมภาพต่อครับ

[tooom]

มาต่ออีกซักหน่อย...ที่จริงแล้วมันควรจะไปอยู่เรื่องเล่าคนเดินทางใช่มะ ผิดกระดานป่าวไม่รุ...เค้าเรียกว่าเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่...ทดสอบความจำว่ายังจำได้ดีรึป่าวจ้า...   นึกถึงทริปหลายๆทริปที่ผ่านมาอดคิดถึงทริปเขาสมอปูน เหวอีอ่ำ ไม่ได้ ... ประทับใจไม่รู้ลืม เคยไหม๊ที่ต้องอยู่ตรงกลาง จะเดินตามกลุ่มข้างหน้าก็ไม่ทัน จะคอยกลุ่มข้างหลังก็ไม่มา..เล่นเอาคนตรงกลางใจหายว่าจะหลงรึป่าว.. ธรรมชาติครั้งนั้นสวยมาก ไม่ว่าต้นหญ้าไหวในน้ำ ป่าไผ่ไร้เพื่อน  ได้เยือนน้ำตก และมีบทกลอนเพราะๆจากคุณแก่นแก้วด้วย...

[tooom]

ขอยืมกลอนบทนั้นมาอีกซักรอบนะ ประทับใจอยู่มิรู้ลืม  จากคุณแก่นแก้ว
.................... ใบไม้ ....................

ร่วงโรยโปรยจากก้าน..........ทาบบนลานลำธารใส

ชีวิตปลิวปลิดไป..........เหลืออะไรทิ้งไว้แทน

ร่วงแล้วใช่ล่วงลับ..........ยังคืนกลับสู่ดินแดน

ให้คุณเพื่อทดแทน..........แผ่นดินเกิดกำเนิดกาย

.................... ต่างสี ....................

กล้าที่จะแตกต่าง..........เพื่อสรรค์สร้างอะไรใหม่

และกล้าที่จะตาย..........เพื่อใบใหม่ได้ขจี

คือคนที่กล้านำ..........ชูธงธรรมพร้อมยอมพลี

ดินแยกเป็นธุลี..........ก็ย่อมคืนเป็นผืนเดียว

....................ปลิดใบ....................

ปลิดใบเป็นเยี่ยงอย่าง..........ร่างทับร่างอย่างแน่นเหนียว

แทนคุณแผ่นดินเดียว..........ที่ให้รากได้ดื่มกิน

ตายสิบเพื่อเกิดแสน..........ถมให้แน่นเต็มแผ่นดิน

งอกงามทั่วธานินทร์..........ระบัดใบใหญ่กว่าเคย

....................ใบกล้า....................

ใบกล้าถึงคราร่วง..........ก็รวมร่วงเป็นกองเกย

ใช่เดี่ยวใบเดียวเลย..........ลมพัดมาก็ป่าไหว

คนกล้าที่กล้าชน..........ประชาชนกำลังใจ

ศัตรูก็หวั่นไหว..........ต้อง ออกไปจากแผ่นดิน

....................ใบอ่อน....................

ใบอ่อนที่ซ่อนอยู่..........ก็ชูช่อจากธรณินทร์

สวยใสไร้ราคิน..........ที่หนอนไซก็ไร้แวว

เพียงหวังสังคมงาม..........ทั่วเขตคามตลอดแนว

ใบไม้จะเรียงแถว..........บดขยี้....บี้...อธรรม 

[tooom]

เดี๊ยวจะหาว่าพาเป็นแต่เข้าป่า ทะเลก็เคยไปนะ ตะรุเตา  ขึ้นเรือ ลงน้ำ ขึ้นเรือ ลงน้ำ วันหนึ่งไม่รู้กี่หน...ดูทั้งปะการังหลากสีสัน ปลาน้อยใหญ่ และ ปลาตีน... รูปนี้ได้มาจากกล้องคุณเป็ดนะค๊า

[tooom]

ฝนตกฟ้าร้อง...พักก่อนค่อยมาเล่าต่อวันหน้า... พักครึ่ง...

[Asusing]

รอดูต่อคับ