การเดินป่านั้น "ธรรมชาติ" ถือเป็นอันดับหนึ่ง "ผู้คน" เป็นอันดับสอง หากเราท่องเที่ยวไปที่ใดแล้ว
ได้พบกับธรรมชาติที่งดงาม ก็ถือได้ว่าเป็นทริปที่สมบูรณ์ หากแต่บางครั้งเราจะเจอทริปที่ธรรมชาติ
ก็เป็นหนึ่ง แถมมิตรภาพผู้คนยังเป็นหนึ่ง อย่างนี้ต้องเรียกว่าเป็นสุดยอดของการเดินทาง
เที่ยวเขาหลวง-ยอดฝามี ครั้งนี้ นับได้ว่าเป็นสุดยอดทริปอีกทริปนึง ก็คนนำทางที่นี่ เป็นได้หลาย
อย่าง เป็นคนนำทาง เป็นผู้สื่อความหมายธรรมชาติ เป็นผู้ลำเลียงสัมภาระ เป็นพ่อครัว แม้กระทั้ง
เป็นหมอ ช่วงหนึ่งของเนินปราบเซียน ที่ทำเอาคนที่สภาพร่างกายไม่พร้อมเป็นตะคริวเป็นทิวแถว ก็ได้ลุงสม
หมอเทวดา บีบนวดยาให้บรรเทาอาการเจ็บปวด เดินได้คล่องดังเดิม...
หลายครั้งที่ผู้นำทางพาเรา หลบหลีกจากอันตรายอย่างต่อหลุมรังใหญ่ ซึ่งนึก ๆ ในใจถ้าโดนไปคงแย่ ไหนจะใบ"สามแก้ว" ที่ ลุงสมว่าโดนไปครั้งจำได้แม่นจนตาย "หนานกวางร้อง" อีกเล่า...
ด้วยความเข้าใจในและ รู้จักธรรมชาติในถิ่นเกิด ทำให้ลุงสมและเพื่อนพ้อง ทำหน้าที่ผู้สื่อความหมายได้อย่างดี
"นี่ว่านนางตัก เป็นสมุนไพรเหมือนกัน ไว้ดองเหล้า ส่วนนั่นลูกอีคุย ถ้าสุก ๆ นะผ่าออกมาเอาน้ำตาลโรย หวานไปหมด
ทั้งลูก" ลุงสมแกว่า
"ฮ้า... หวานขนาดนั้นแล้วจะโรยน้ำตาลทำไมลุง" มันน่าสงสัยใช่มะ
"ก็บอกแล้วว่า หวานไปหมด.."
ลุงสมพูดสีหน้าเรียบเฉย กว่าจะถึงบางอ้อก็เดินห่างต้นอีคุยไปไกลลิบแล้ว
มุขตลกระหว่างทางที่ทำเอาเราอมยิ้มลืมเหนื่อย ด้วยการรักษาธรรมชาติไว้เช่นเดิม ไม่แผ้วถางเพิ่มเติม
บางครั้งเราต้องลงไปมุดไปคลาน บางครั้งประคองเป้หลังลอดขอนไม้ใหญ่ แค่เป้หลังไปติดอยู่กับ
ขอนไม้ก็แย่แล้ว ลุงสมแกแกล้งทำเสียงตื่นเต้นร้องตามหลัง "เร็ว ๆ ครับขอนจะหักแล้ว" ถ้าพ้นมาได้
หันกลับไปมองจะเห็นแกทำหน้าอย่างอารมณ์ดีเสมอ...
"เหนื่อยแล้วลุงจะถึงหรือยังคะ?" คำถามยอดฮิต
ติดปากทุกคนที่ขึ้นเขาหลวง "ใกล้แล้วครับ ใกล้กว่าตอนที่เราออกเดินเมื่อเช้าตั้งเยอะนะเนี่ย" น่าน...
เจอมุขนี้ของลุงสมก็ต้องกัดฟันเดินกันต่อไป แต่ทุกครั้งก็จะได้ยินเสียงใจดี บอกให้พักเป็นระยะเสมอ
ด้วยความเข้าใจนักท่องเที่ยวว่าต้องการสิ่งใดจากการเดินทาง ลุงสมคอยเล่าเรื่องดอกไม้ ต้นไม้ ขุนเขา
ให้เราได้รู้จักเขาหลวงมากขึ้นเสมอ บ่อย ๆ ครั้งแกมักจะชี้ให้ดูแมลงเล็ก ๆ หน้าตาสาวยแปลก ดอกไม้
ช่อเล็กงดงาม พร้อมกับบอกชื่อและรายละเอียด "ดูทางนี้สิครับ เนี่ยกิ้งก่าบิน" นี่ล่ะลุงสม แกจะตาไว
ให้เราได้เห็นตัวอะไรแปลก ๆ และทันได้เก็บภาพเสมอ
ยังไม่พอตะแกยังเป็นพ่อครัวหัวป่าก์ตัวจริง ใครไม่เคยกินแกงกล้วยป่าขอบอก... รีบไปเที่ยวเขาหลวง
ให้ไวเชียว ไหนจะยำปลากะป๋องใส่บีโกเนีย แกงหมูป่ามังสวิรัต(ใครอยากรู้เป็นไงก็ต้องพิสูจน์กันเอง)
ที่พูด ๆ นี่อย่าคิดว่าลุงสมทำลายธรรมชาติเชียว ด้วยความที่ผูกพันกับผืนป่าแต่เล็ก ทำให้รู้ว่าพืชชนิด
ไหนมีอายุสั้นยาวเท่าไหร่ บางชนิดเด็ดก้านใบมาทำอาหาร ไม่กี่วันก็งอกออกมาทดแทนได้ ที่สำคัญบาง
คำพูดทำให้รู้ว่าผู้สื่อความหมายทุกคนที่นี่รักธรรมชาติเป็นที่สุด
"บีโกเนียแบบมีขนกำมะหยี่นี่ทำอาหารไม่ค่อยอร่อยมันเปรี้ยวมาก แล้วผมก็ไม่อยากกินมันเท่าไหร่.. มันสวย.. เสียดาย" เล่นเอาคนฟังอมยิ้มตาม ๆ กัน ...
"ใครว่าคนกับป่าอยู่ร่วมกันไม่ได้?"
ความเห็นที่: 1 ตอบโดย: ไอกุ้ง เมื่อ: 9 พ.ค. 2545 เวลา 01:15 น