ความงดงาม....สองข้างทาง

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ข้อจำกัดหลายอย่างของชีวิตผูกและมัดตัวตนของเราให้คงติดกับวิธีการดำรงชีพ...ไปวันวัน.
สถานที่ท่องเที่ยวมากมายที่ใจฝันใฝ่อยากสัมผัสและเดินทางเที่ยวท่อง....ยังคงต้องปักหมุดขีิดเส้นใต้เอาไว้ต่อไป  จนเมื่อความลงตัวและข้อจำกัดต่างถูกผ่อนคลายและ่ผ่อนปรน....................................วันนั้นกายและใจฉันจักโบยบิน
...
กายถูกจำกัด  พันธนาการ
ใจอิสระหามีสิ่งใด.......จองจำได้.........ความงดงามสองข้างทางจึงถูก..พิศมองเห็นอย่างคน.....กระหายอยาก
กระหายอยากที่จะ................แนบ.ซบอก....................ธรรมชาติและความสามัญวิถี

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

วิธีสามัญที่คุ้นตา  ของลูกชนบทเช่นเรา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

วิถีที่คอยบอกสอนให้เราไม่หลงลืม..........กำพึดและพื้นเพ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

กำพึดและพื้นเพ  ..ที่เป็นเ้บ้าหลอมให้ชีวิตฉันงดงามและเปี่ยมสุขด้วย 
...................................................................................
รีตวัตธรรมแห่งสังคมชนบทนั้นเรียบง่าย  เอื้อเฟื้อ  รุ่มรวยน้ำใจ  และสอนให้ทุกคนเดินบนเส้นทางสายความดีตามรอยองค์พระสัมมา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ภาพผ่านตาสองข้างทาง  จูงฝันจินตาการโยงใจฉันถึงความสุขในวันผ่านกับชีวิตชนบท....เป็นความสุขเล็กๆที่เ็ก็บตกจากสองข้างทางที่สัญจรผ่าน........เป็นเสบียงกรังเก็บกักตุนความสุขใว้เติมเต็ม  ยามชีวิตถึงเวลาได้ผ่อนพักและเที่ยวท่องตามใจฝัน  เมื่อวันเวลาประสบเหมาะ  และลงตัว..................เฉกเช่นงามงดงามของสีใบใม้แห้งที่รอปริดขั้วใบ  พร้อมแตกยอดอ่อนรับ..ฝนฤดู.....อย่างช้าๆและสงบงาม