หัวข้อ: นาวาแห่ง...ความหวัง เริ่มหัวข้อโดย: นายซาไกทัดดอกฝิ่น ที่ พฤศจิกายน 01, 2007, 07:32:21 PM ตรงโค้งฟ้าโน้น .... คือขุมทรัพย์อนันต์...ขุมทรัพย์ที่รอกำนัลสู่มือของผู้กล้าฝันและเผชิญชะตา นานนับกาลกัปป์ท้องน้ำมหานที่มอบชีวิตและความฝันให้มนุษย์ผู้หาญเผชิญโชคชะตา มนุษย์ผู้หาญกล้าสร้างยานนาวาพาตัวสู่ผืนน้ำ เก็บเกี่ยวประโยชน์ยังชีพสืบเชื้อจาก...นที่อันกว้างไหญ่..............
.........ชั่วลูก ชั่วหลาน แลชั่วคน....... กี่ท่อนไม้ไหญ่ที่ก่อเป็นลำเรือ.......ผุสลายไป กี่กองกระดูกของคนเลที่..............ล้มหายไป กี่ความหวังที่หายลับไปกับขอบฟ้าตรง...ขอบน้ำ .................................................................. หลังฟ้าสางในเช้าวันหนึ่งหลังยืนรอเก็บภาพแสงก่อนดวงตะวันจะแย้มเยือนโลก....ภาพเรื่อประมงลำเล็กที่จอดอยู่บนหาดทรายด้วยหัวเรื่อที่ผงาดทนงดิ่งสู้กับผืนน้ำทะเลกว้างตรงหน้าและฟ้าที่เข้มสด.......ยามนั้นเสมือนบอกและสอนให้ฉัน..กล้าเผชิญสู่อุปสรรคแห่งชีวิตที่ต้องเผชิญหากต้องการที่จะไปดังทะเลฝันที่วาดหวัง..........จงอาจหาญกล้าเผชิญดั่งเรื่องลำน้อย....ลำนี้ หัวข้อ: Re: นาวาแห่ง...ความหวัง เริ่มหัวข้อโดย: Trekkathon ที่ พฤศจิกายน 03, 2007, 03:24:32 PM น า ว า : พงษ์สิทธิ์ คำภีร์
นาวาลอยล่องกลางท้องทะเลสุดตา โอ้นาวานี้ ลอยลำซ้ำทวนคลื่นแรง แข่งพายุร้ายหลายยุทธ์กระบวน หลากล้วนรุนแรงเดือดแดงเด็ดเดี่ยว ทั้งฟ้าคะนองหม่นหมองดาวเดือนเลื่อนลอย หมู่มารใหญ่น้อยเฝ้าคอยท้าทายยั่วยวน โอดครวญคำรามรุกรานคำรณ สับสนวุ่นวายมากหลายเล่ห์กล เวิ้งว้างทางไปสิ้นไร้คนนำที่กล้าพลี เหล่ามวลประชาชีอ่อนแรงฝีพายว่ายวน จุดหมายเลือนลางทิศทางมัวมน แห่งหนชนใด ร่วมใจฝ่าฟัน นาวาวิไลเรือนี้กางใบรับลม ปลิดความตรอมตรมระทมให้สิ้นซากไป สุดแดนดินใดไม่เคยไหวหวั่น หมื่นล้านโยชน์ยาว....ทะยานฝ่าไป !! |