TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

ต้องรีบนำเสนอ จัดเต็ม ทั้งเรื่องและภาพใน TNT เพราะเดี๋ยวนี้นานๆ จะได้มา post สักที สงกรานต์ทริปปี 54 ปีนี้ เพื่อน msn ส่งโปรแกรมทริป sikkim มาให้ดู ก็มีเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ก็ว่าน่าสนใจดี แล้วอยู่ๆ เพื่อนก็เปลี่ยนใจ ชวนไป trek ที่ sikkim ซะอย่างนั้น นี่ถ้าใครมาถามฮานาเลว่า ...เมืองกังต๊อก สวยมั้ย ยุมถัง ลาซุง เป็นไง คงตอบไม่ถูก ก็ทั้งทริปเห็นแต่ต้นไม้  ภูขา ดงกุหลาบพันปี ที่มีแต่ดอกตูมๆ แล้วก็อากาศที่หนาวเย็น น๊าว หนาว จริงๆ ค่ะ

เริ่มทริปต้องบินไปลงที่ Kolkata ด้วยสายการบินหางแดง ถึงแม้จะมีค่าใช้จ่ายตอนจองตั๋วแบบยุบยั่บไปหมด แต่คำนวณแล้วก็ยังถูกกว่าสายการบินอื่น ไม่ได้เชียร์ถ้าเลือกได้ก็อยากนั่งสายการบินอื่นเหมือนกัน แต่สายการบินนี้ก็ทำให้ฝันเราเป็นจริงได้ในราคาที่เอื้อมถึง

จาก Kolkata เราต่อเครื่องภายในประเทศไปลงที่สนามบิน Badogra เป็นสนามบินที่อยู่ใกล้ๆ เมือง สิริกุริ Silliguri  เป็นเมืองทาง west Bengal ของอินเดีย . ด้วยสายการบินนกกระเต็นแอร์ไลน์ ( Kingfisher Airline)  เป็นสนามบินที่ใกล้ที่สุดที่จะเข้าไปรัฐสิขิม  เพราะสิขิมไม่ค่อยมีที่ราบพอทำสนามบินได้ ด้วยว่าล้อมรอบด้วยเทือกเขาหิมาลัย มียอด Kangchenjunga เป็นยอดสูงที่สุดในสิขิม และเป็นยอดสูงอันดับสามของโลก รองจาก เอเวอร์เรส และ เคทู

ลืม..ต้องขออถภัย งานนี้ภาพส่วนใหญ่ได้รับการเอื้อเฟื้อจาก lovely_Eh เพราะส่วนใหญ่ฮานาเลไม่ค่อยได้ถ่าย แค่พยายามเดินให้ทันเพื่อนฝูงในระดับความสูง 3000 เมตรขึ้นไปก็แย่แล้วค่ะ

เออ..ใครยังงงๆ เดี๋ยวบอกก่อนนะคะ เอาแบบเท่าที่ทราบละกัน เป็นพื้นฐาน มั่วบ้างเอาตามสนุก จริงๆ แล้ว Sikkim เป็นรัฐๆ หนึ่งของอินเดีย มีอาณาเขตติดต่อกับทิเบต จีนและเนปาล ดังนั้นคนสิขิมจึงไม่ใช่พวกเชื้อสายแขกหน้าเข้ม ขนตายาว แต่จะออกแนวเนปาลี หรือทิเบตเตี้ยน มากกว่า  Sikkim มีเมืองหลวงชื่อ กังต๊อก (Gangkok) การเข้าไปในเขตรัฐสิขิมต้องมีการประทับตราลงใน passport ของเราด้วย ดังนั้นถ้าเราข้ามไปข้ามมาระหว่าง Sikkim และ West Bangal เราก็ต้องประทับตราเข้าในรัฐนั้นๆด้วย สำหรับคนที่ขอวีซ่าสถานฑูตอินเดียเพื่อไปสิขิมนั้น ต้องบอกไปในเอกสารด้วยว่าเราต้องการเข้าไป Sikkim

ในรูปเป็น check post ด่าน Melli เป็นด่านชายแดนที่จะเข้าไปรัฐ Sikkim ต้องเอาพาสปอร์ทไปประทับตราที่นี่  

การเทรคนั้นจะเริ่มต้นที่ Yoksom เป็นหมู่บ้านสุดท้าย เราติดต่อกับเอเจนซี่ให้จัดการเรื่องการเทรคให้ มีข้อแตกต่างเรื่องการเทรค สำหรับใครที่ไปเทรคที่เนปาลแล้ว คงพอเห็นภาพง่ายๆ ว่าเนปาลนั้นรายได้หลักส่วนหนึ่งมาจากการ trekking ดังนั้นเส้นทางสำหรับการเทรคนั้นจะได้รับการดูแล มีมาตรฐาน ราคาที่พัก เมนูและราคาอาหาร จะคล้ายๆ หรือเกือบเหมือนกันตลอดเส้นทางเทรค มี guest house และ tea house อยู่เป็นระยะๆ  ใครไม่เคยเทรคเนปาล ให้นึกถึงการจัดการเวลาขึ้นภูกระดึงบ้านเรา มีร้านให้หาน้ำแข็งใสกินได้ทุกซำทุกแฮกนั่นแหละค่ะ

รูป : เจ้าตัว Yak จริงๆ เข้าใจว่าไม่ใช่พันธุ์แท้ เป็นการผสมระหว่าง Yak ขนยาวแล้ววัวท้องถิ่น มีชื่อเฉพาะว่า Dzo เราใช้เจ้าตัวนี้ขนของ ตัวใหญ่มาก เขาโง้ง ในทริปต้องมีผู้ดูแลเจ้าตัวนี้หนึ่งคน ผู้ดูแลต้องแบบหญ้าแห้งๆ อาหารสำหรับเจ้านี่ไปด้วย พอหิมะตก เขาก็จะห่มผ้าให้มัน โดยการนำผ้ามาคลุมตรงหลังไว้ ไม่มีโรงเรือนให้หรอกค่ะ เจ้าๅ Yak ก็จะตากหิมะทั้งคืน แต่ไม่เห็นมันเป็นอะไรนะคะ

ที่ sikkim เอเจนซี่จะจัดการทุกอย่างให้เรา เน้นว่าทุกอย่างจริงๆ ในขบวนของเราซึ่งมีพวกเราหกคน ต้องประกอบด้วย Yak สำหรับบรรทุกของจำนวน 8 ตัว  คนในทีมดูและเรา 6 คนและ guide อีก  1 คน อย่าเพิ่งตกใจว่าทำไมมันมากมาย ก็เขาต้องขนไปทุกอย่าง ตั้งแต่เต็นท์ ฟูกสำหรับปูนอน ถ้วย ชาม หม้อ เตาน้ำมัน กาน้ำชาโต๊ะพลาสติก อาหารสด อาหารแห้ง ฯลฯ อันเนื่องจากกว่าลึกไปในหุบเขา หาได้มีร้านกาแฟ และ GH สำหรับพักระหว่างทาง เราจึงต้องขนไปหมดทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับคน 13 คน ในเวลาแปดวัน พอมองออกถึงขบวนคาราวานของเราแล้วใช่มั้ยคะ....

รูป : ทางเดินแรกๆ อากาศก็ยังอุ่นๆ สบายๆ  

Yoksom - Bakhim  

วันแรกประเดิมด้วยการเดินอย่างไกด์บอกค่ะ 4 ชั่วโมง แต่เอาจริงๆ แล้วสำหรับฮานาเล ปาเข้าไป 6 ชั่วโมง เพราะไม่ได้ออกกำลังกายก่อนไป สำคัญจริงๆ นะคะ การออกกำลังกายนี่อย่าได้ลืมเลือน ฮานาเลนี่เข้าข่าย "ดีชั่วรู้หมดแต่อดไม่ได้" เรื่องของเรื่องคือ ขี้เกียจอย่างแรงค่ะ สะบักสะบอมไปตามระเบียบ กว่าจะถึงที่หมายคือ Bakhim มีเจ้าเอ๊ะเป็นคนนำทางคอยรอเป็นระยะๆ โผล่ถึงที่พัก Bakhim คนละทางกับคนอื่น ยัยเอ๊ะพามาทางลัดตามลูกหาบมาไม่ได้เดินทาง Yak มินาละ ทำไมทางมันถึงได้ชั้น ชัน...อากาศก็เริ่มหนาว...ท้องไส้ก็ไม่ค่อยดี ยังไม่รู้แพ้อะไร ไม่ได้ท้องเสียแต่ถ่ายท้องธรรมดา ..ใครไปทางนี้จะรู้ ห้องน้ำก็ไม่ค่อยดี ขนาดเพื่อนๆ บอกว่าเข้าป่าดีกว่าเข้าห้องน้ำที่นี่....แล้วอากาศก็เย้น เย็น...

Bakhim - Dzongri (4,031m)

วันที่สอง...วันนี้ไต่ระดับสูงขึ้นไปถึง Dzongri ระดับประมาณสี่พัน งานนี้พกยา diamox ไปด้วยค่ะ กินเช้าเย็นไม่งั้นรับรองร่วงไปที่ระดับสามพันเมตร แล้วก็เป็นไปตามคาด ไกด์บอกสี่ชั่วโมง....เราต้องใช้เวลามากกว่านั้น 6 ชั่วโมง ในหกชั่วโมงนี่มาคำนวณแล้วเดินเกือบเต็มเวลาจริงๆ ไม่เคยได้พักแบบบ้านเราครึ่งชั่วโมงอะไรแบบนี้ เป็นแบบพักเหนื่อยไม่ให้หัวใจมันเต้นแรงเกินไป แค่ 30 วินาทีแล้วก็เดินต่อ  ทริปนี้ไม่ค่อยได้กินข้าวกลางวัน เพราะว่าไม่มีแคมป์ให้หยุดพัก ไกด์มักจะรวมให้ไปกินกลางวันที่แคมป์เลย ไกด์คำณวนแล้วว่าจะกินกลางวันตอนประมาณบ่ายกว่าๆ แต่เราเดินเอง ไปถึงแคมป์บ่ายสามโมงโน่นแหละค่ะ ร้อนถึงบางทีคนงานในทีมต้องยกกาน้ำชาพร้อมคุกกี้ไปให้เราเพราะเรามาถึงแคมป์ช้ามากๆ

ที่ Dzongri เราพักสองคืน เพื่อปรับระดับความสูง กิจกรรมที่ทำก็คือ ตื่นตีสี่แล้วปีนเขา ลุยหิมะ ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ฮ่าๆๆ เสียใจด้วยค่ะ ไม่มีใครสามารถแซะฮานาเล ออกจากเต็นท์ได้หรอกค่ะ ใครจะไปก็ไปเหอะ หนาวจะตายไป คืนนี้หิมะตกเอา ตกเอา เริ่มจากโปรยปรายมานิดหน่อยพอได้ตื่นเต้น แล้วก็นึกสนุกไม่ยอมหยุดซะงั้น ลุ้นให้ไม่ตกก็แล้ว เล่นเอาพวกไปปั้น Snowman หน้าตาประหลาดๆ ได้ตั้งสองตัว

นักท่องเที่ยวกลุ่มเกาหลี นึกสนุกมาขุดเต็นท์ที่ฮานาเล นอนฟังเพลงกับเขียนบันทึกอยู่แบบไม่เกรงใจ  เอ..เกาหลีเขาก็มีหิมะตกนี่นะ จะมาตื่นเต้นอะไรกันวะเนี่ย...

Dzongri - Thangshing (3,801m)
เราเดินขึ้นเดินลงเขาย้ายแคมป์ลึกเข้าไปในหุบเขา การเดินทางยังเหมือนกันทุกวันที่ผ่านมา ไม่ได้มีแต่ขึ้นอย่างเดียว มีทั้งขึ้นเขาลงเขา สรุปเวลาในการเดินแต่ละมันประมาณหกชั่วโมง  ที่ Thangshing มีโรงเรือนทำไว้สำหรับนักท่องเที่ยว แต่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไร เรายังคงนอนในเต็นท์แบบเดิม ลมพักแรง คืนนี้มีหิมะตกอุณหูภูมิในเต็นท์ -4 องศา เราไม่คิดว่าจะหนาวขนาดนี้ เป็นตู้เย็นธรรมชาติขนาดใหญ่ดีๆ นี่เอง

Thangshing - Lamuney

วันนี้ค่อยยังชั่วเดินประเมาณสองชั่วโมง เป็นที่ราบสบายๆ มองเห็นภูเขาสวย แต่ฟ้ามันจะปิด ลมแรง ถ้าท้องฟ้าเปิดวิวก็งามดีค่ะ

Lamuney (4,207 m) - Goecha  La (5,000 m)

เช้ามืดคนอื่น (ยกเว้นฮานาเล) ต้องตื่นตีสี่เดินฝ่่าหิมะไป Goecha La เพื่อไปถ่ายรูป ใครชอบถ่ายรูปเชิญค่า...ตามสะดวก หนาว...นอน ตื่นเจ็ดโมง ออกมากินกาแฟ นั่งเล่น วันนี้แดดสดใส  ...Hey.... I love sunshine

Geocha La จากกล้องน้องเอ๊ะ....ที่ตื่นตีสามครึ่งเพื่อเตรียมตัวไปเดิน  เอารูปมาให้ดูเผื่อปีหน้าใครอยากเปลี่ยนบรรยากาศไปเทรคที่สิกขิม

 ;D ขอบคุณเพื่อนร่วมทางที่ประคับประคองกันและกันให้ไปถึงจุดหมาย ขอบคุณทีมงานและ Yak ทุกตัวที่เป็นภาระดูแลเรื่องต่างๆ แทนเรา

ด้วยรัก 
ฮานาเล

กุหลาบพันปีจะบานตอนไหนอ่ะคะ

บานตอนที่ฮานาเลกลับมาแล้วแน่ๆ เลยค่ะ...ไกด์บอกว่าจริงๆ บานช่วงที่ไปนี่แหละค่ะ แต่ปีนี้คงคลาดเคลื่อน ไม่งั้นละก้อ เป็นดงใหญ่มากๆ เลยค่ะ

วิวสวยค่ะ แต่ดูแล้วกุ้งไปไม่ได้แน่  นอนเต้นท์หิมะตก  รุ่งเช้าต่อมาคงพบกว่ากุ้งนอนแข็งเป็นน้ำแข็งไปแล้ว   ขอบคุณที่เอารูปสวยมาให้ชมค่ะ

...วิวสวยจัง...เรื่องจริงคงลำบากกว่านี้  แค่อ่านก็หนาวแล้ว... ;D

คุณ toom

ไม่ได้คาดคิดว่าจะหนาวขนาดนี้ ก็รู้ว่าต้องนอนเต็นท์นะคะ แต่ไม่คิดว่าหิมะจะตกแบบนั้น ก็มันหมดหนาวแล้ว ไกด์บอกว่า เค้าก็เที่ยวกันหน้านี่แหละ กับหน้าหนาว...ถามว่าหน้าหนาวอุณหภูมิเท่าไหร่ ไกด์บอก ติดลบเยอะ...จ๊ากกก...เว้ย  ไปเที่ยวกันทำไมวะ หิมะเต็มเลยดิ...หรือไปเล่นสกี....ส่วนหน้าฝนปิดไม่ให้เข้า เพราะมีดินถล่ม ทางขาด

เชื่อเลยว่า คุณอ้อยังเป็น Idol สำหรับนักเดินทางหลาย ๆ คนค่ะ  อิจฉาวุ้ย .. แต่ถ้าไปตายแน่ ๆ เนาะพี่ตุ่มเนาะ