TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

      ;D เที่ยวน้ำตกสามหลั่น นอนเจ็ดคด-โป่งก้อนเส้า รุ่งเช้าอีกวันไปเดินขึ้นน้ำตกโกรกอีดก เริ่มด้วยคุณกุ้ง
เห็นแล้วไม่ลังเล  คิดในใจไปแน่ๆ แต่บอกไว้ 99% เพราะในชิวิตคนเรา ความไม่แน่นอน เป็นสิ่งที่แน่นอนที่สุด ;D
 

   ทริปคิดถึงมากมากโกรกอีดก    เปิดเห็นแล้วตกลงในทันที
เที่ยวที่นี่ไม่ไกลอยู่สระบุรี           รอนัดที่รวมพลคนเดินทาง

   ช่วงยามนี้ฝนตกแทบทุกวัน      ก็ให้หวั่นน้ำหลากนั้นอยู่บ้าง
ชวนน้องที่ทำงานให้ร่วมทาง       มีวันว่างเพิ่มรสชาติให้ชีวิต

   เช้าสิบเอ็ดกันยามาถึงฤกษ์      ให้รู้สึกเบิกบานในดวงจิต
ตื่นแต่เช้าอยากไปก่อนรถติด       ใจครุ่นคิดฝนตกไหมในวันนี้

   เจ็ดโมงตรงปอตอทอที่รวมพล   เลิกกังวลทุกอย่างเร่งจรลี
เรียกรถขึ้นทางด่วนส่งผมที          ไปถึงที่ตกลงตรงเวลา                 

   เจอคุณตุ่มคุณอ้อมารอแล้ว     นั่นน้องแก้วตุ้ยนุ้ยเดินมาหา
ถามน้องไทนุ้ยบอกกำลังมา       เป็นอันว่ามาครบพบน้องโบ้

   ได้เวลารถออกบอกขึ้นรถ       สัมภาระทั้งหมดกระโปรงหลัง
เสียงประกาศพวกเราพร้อมรึยัง    โบ้นั่งหลังกุ้งนั่งหน้าปัญญาขับ

   รถตู้ออกขึ้นวิ่งบนซุปเปอร์       นั่งไผลเผลอกี่ไมล์ไม่ได้จับ
พอใกล้ถึงคุณตุ่มนั่งคอพับ          ไม่ขยับไม่ส่งเสียงคือคุณใหญ่

   มาถึงแล้วน้ำตกนามสามหลั่น       เดินตามฝันเก็บภาพที่ได้เห็น
ขึ้นไปถึงบนสุดไม่ยากเย็น             เดินกลับเห็นมือโปรชื่อชาตรี

   

   สามหลั่นไม่ใหญ่แต่ก็สวย      คนมาด้วยกับพี่แบมนั้นใครหวา
ปรี่เข้าถามคุณพ่อไม่เห็นมา       ได้ความว่าไปจองที่กางเต๊นส์
   
   

   ยืนดูสายน้ำไหลแสนชื่นฉ่ำ            ตกเป็นลำธารใสได้มาเห็น
ยินเสียงบอกออกเดินทางเดี๋ยวจะเย็น   น้ำกระเซ็นถ่ายหมู่ไว้แล้วจากจร

ยืมรูปพี่แบม

ซูฮกเลยครับ คำคล้อง ๆ จอง ๆ  พร้อมรูปภาพประกอบ มโนภาพเกิดขึ้นทันใด

Like  :D
แจ่มครับ

555 ห้องกวีแรมทาง  ได้นายภาษา อีกท่านแล้วครับ
  ชอบครับชอบ

 ;)สุดยอดเลยอ่า ผมชอบมั่กๆ

จากสามหลั่นหันหลังกลับขึ้นรถ
ขับเคี้ยวคตออกมาหาปั้มใหญ๋
หาซื้อของมินิมาร์ทที่ถูกใจ
ซื้อชองใช้ส่วนตนจนเต็มมือ

โหพี่เกือบเหมือนกับที่ผมเขียนไว้เด๊ะ  แต่ยังไม่ได้รีไซด์รูปเลยยังไม่ต่อ
555  ไม่ซีเรียด

แก้วรรคหลังหน่อยพี่แบม

เป็น  ..ซื้อของใช้ส่วนตนจนล้นมือ 555

เอามายืนยันโดยด่วน ว่าเขียนเกือบเหมือนกัน รออ่านจ้า

   จากสามหลั่นมุ่งสู่โป่งก้อนเส้า     แต่ท้องเราบอกว่ากำลังหิว (ไม่ได้ทานเช้ามาเลย)
เลยแวะปั๊มรับประทานแบบชิวชิว    ประทังหิวเผื่อท้องทานขนมจีน

   ตู้วิ่งมาถึงทับกวางแล้วกลับรถ     เงียบกันหมดเราจะถึงแล้วฤาหวา
รถเลี้ยวซ้ายวิ่งตรงสู่บ้านนา           ได้รู้ว่ามีลิงเป็นฝูงเลย

   ผ่านฝูงลิงมาได้สักพักใหญ่      แล้วมีใครบอกว่าให้เลี้ยวซ้าย
เข้ามาหน่อยรถจอดที่ตรงป้าย     เขาเขียนไว้ว่าเขตอุทยาน
   
   จ่ายตังเสร็จผู้ใหญ่ยี่สิบบาท    ได้โอกาสถามไว้ไม่หนักนี่
รถหนึ่งคันคนขับให้เข้าฟรี          ไปถึงที่ห้ามเดินไปไหนเลย (ฮา)

   พอไปถึงเห็นซาไกรุนรถรุน      ศัพท์นี้ไม่คุ้นกับคนส่วนใหญ่
รถรุนคือรถเข็นของคนไทย         เข็นได้ไวถึงที่คือน้องกั้ง

   เอ๊ะคนมาจากไหนกันหรือนี่      แต่ยังดีมีที่ให้พอนั่ง
เปิบหนมจีนเพิ่มเติมพลัง            กลับไปนั่งที่เดิมชักเริ่มมัน

   เอาเต๊นส์กางที่ซาไกจับจองไว้     กางไวไวไปเที่ยวต่อเติมความฝัน
ทับรังมดตัวใหญ่กัดแล้วคัน             ชื่อของมันลืมคุณแล้วแต่เรียก
   เต๊นส์น้องนุ้ยนั้นกางก็พอไหว        เต๊นส์น้องไทกางยังไงกันหรือเนี่ย
ได้น้องโบ้เขาเดินเข้ามาเคลียร์         ว่าเต๊นส์เนี่ยดึงด้านข้างก่อนตั้งตรง

   พักเอาไว้เรื่องกางเต๊นส์แค่นี้ก่อน      จักได้ผ่อนคลายใจไปเที่ยวต่อ
เดินข้ามสันขื่อนกั้นไม่รั้งรอ                เดินกันต่อโป่งก้อนเส้าอย่างเร็วไว                 

   ผ่านป้ายบอกเส้นทางสู่น้ำตก     ใบไม้ดกป่านี้แถบเขาใหญ่
เดินมาหน่อยนักท่องเที่ยวเดินกันไกว  ท่านซาไกบอกว่านั่นดอกดิน     

   แวะเข้าไปทดลองโหมดมาโคร     เห็นน้องโบ้เดินมาแล้วลงนั่ง
ผอบอทอบอยืนดูอย่างระวัง            เห็นแต่หลังเดินหนีไปไม่ใยดี
   ที่ชื้นชื้นขอนไม้อย่าได้เห็น         เขาต้องเผ่นโกยแน่บไปทุกที่
เจอเสือสิงห์งูใหญ่นั้นยังดี             ถึงเจอผีไม่กระไรเท่าเจอหนอน

   ขอผ่านไปในเส้นทางเจอของหย่อย     เจอบ่อยบ่อยข่อยเห็นเห็นมีทุกที่
เดินผิดทางไม่ใช่ไปทางนี้                   ถอยอีกทีพี่แบมไปอีกทาง

สงสัยย่่อรูปไม่ทัน

ต้อง จบ ให้ได้นะพี่  ;D

หาตัวช่วยได้นะครับ

   เดินขึนเนินย้อนกลับเจอต่างหู     ใครไม่รู้ทำหล่นไว้ต่างหูหัก
ถ่ายเก็บไว้ไม่ได้คิดอะไรนัก           ใจคึกคักเลี้ยวขวาตามป้ายไป

   เลาะริมธารเห็นน้ำที่รินไหล     น้ำใสใสไหลรินมีกลิ่นสี
ปีนโขดหินขึ้มาเห็นพอดี            กะปินี่หอมดีกลิ่นไปไกล

   เขาทำโป่งล่อผีเสื้อเพื่อถ่ายภาพ      เราเพิ่งทราบเรื่องนี้ไม่กี่เดือน
พี่แบมบ่นกะปิกลิ่นไม่เหมือน             ผีเสื้อเอือน*รู้กลิ่นไม่มาลง

*เอือน=เอียน

   เลยเดินเลี่ยงหลบโป่งไปน้ำตก     สิ่งที่พกติดตัวปลดออกหมด
เหลือกางเกงเอาไว้เดี๋ยวอายมด       เดินไปขดในแอ่งน้ำด้านล่างก่อน (ฮา)

   พอผ่อนคลายขยับขยายไปด้านบน     เดินไปชนแมงมุมมีสองเขา
แมงมุมนี้ไม่เคยเห็นที่บ้านเรา              เจอเรื่องเล่าน่าฟังจากซาไก

   ป่าแถบนี้มีกระทิงซาไกบอก          ไม่ยอมออกให้เห็นมีคนเยอะ
ถ้าเขียนตามความที่เล่าเดี๋ยวจะเปรอะ  คนมาเยอะดีแล้วท่องเที่ยวบูม

   เป็นฝีมือนักการเมืองในท้องถิ่น       ไม่ขอวินเป็นความสามารถเขา
มองการไกลเพื่อตัวนั้นไม่เบา            เรื่องของเขาบอกแล้วจะไม่เขียน

   เดินถ่ายภาพดีกว่ามาทั้งที        ไม่รอรีถ่ายดอกไม้สีขาวขาว
ส่วนหนึ่งเล่นน้ำตกเสียงกราวกราว  สาดยาวยาวน้ำกระเซ็นเป็นประกาย 

   ถึงเวลาต้องกลับยังที่พัก      ยิ่งตระหนักป่านี้มีค่ามาก
อนุรักษ์ป่าไม้ไม่ลำบาก         สิ่งที่ยากคือคนเห็นแก่ตัว (ฮาเราก็เคย)

   ด้นกลอนแปดมานานเริ่มจะเบื่อ      ตอนที่เหลือขอเปลี่ยนเขียนเป็นกาพย์
ขอบอกทุกคนให้ได้ทราบ               จะเขียนกาพย์ในหัวข้อต่อภาคสอง

 ;D     ขอปาดดดดด นิดนึงครับพี่มนต์  ตามดูอยู่ครับภาพเยอะดีชอบบบบบบ   

 :)

โห กำลังเพลิน ถ้ามีรูปประกอบนี่ไม่น่าเบื่อนะพี่

รออ่านและชมภาพ  ภาค 2 ต่อค่ะ