|
หัวข้อ: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: นายซาไกทัดดอกฝิ่น ที่ สิงหาคม 12, 2009, 09:06:04 AM เงียบสงัดไร้...ความเคลื่อนไหว สัมผัสตา ใจกลับ จับเสียงซึ่ง ผูกพัน..พี่น้อง ในความว่าง เงาลม โฉบผ่าน ใจเหงา บอกกาย จงแกร่ง..ทรนง .................................................... เพื่อนเอ๋ย จงนิ่งแน่ว สัมผัสเสียง ในความเงียบ ในความว่าง ปัจจุบัน ไร้ความเปลื่ยน ความเคลื่นไหว หยุดสงบ ดั่งไร้เสี่ยง สำเนียงเพื่อน ที่เคยปลอบ ........................................................... เพื่อนเอ๋ยเพื่อน ฉันยังอยู่ เคียงข้าง เป็นเงาร่าง เงาใจ ในความว่าง เป็นสายลม โบกพัด ไม่มีตน เป็นเงาคน ส่งเงาเสียง ว่า...ห่วงใย ........................................................... หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: bamboo ที่ สิงหาคม 18, 2009, 11:34:42 AM ท่านซาไก กลอนท่านลึกซึ้งเกินไป จนผมอ่าน 3เที่ยวยังไม่เข้าใจเลยอะ ช่วยอธิบายขยายความหน่อย
??? ::) >:( :( หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: Joyful ที่ สิงหาคม 18, 2009, 03:54:49 PM ฮี่ ๆ แซวกันเองซะแล้ว
หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: นายซาไกทัดดอกฝิ่น ที่ สิงหาคม 19, 2009, 08:23:14 AM บ่น รัฐนาวา ประชาธิปัตน์ กับความกล้าในการตัดสินใจ
ปลอบ และคิดถึง ความผูกพัน พี่น้อง..เรา หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: Trekkathon ที่ สิงหาคม 21, 2009, 07:20:03 PM ท่านซาไกมิใช่กวีธรรมดา หากแต่เป็นกวีที่จัดอยู่ในขั้นเซียนเหยียบเมฆ
ใครก็ตามที่อ่านกลอนของท่านซาไกแล้วไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านซาไกนำเสนอ ต้องพยายาม อ่านแล้วอ่านอีกหลายๆ ครั้ง จนกว่าจะเข้าใจในสิ่งที่ท่านซาไกเรียงร้อยออกมาความคิดอันล้ำลึก บทกลอนของท่านซาไกซ่อนและแฝงไว้ซึ่งกลบทอย่างแยบยล ผู้ที่อ่านกวีของท่าน ต้องรู้จักวิธีพลิกแพลงด้วยกลวิธีต่างๆ นาๆ อาทิเช่น อ่านแบบคำเว้นคำแล้วย้อนกลับมาอ่าน คำที่ข้ามไปในครั้งแรก หรือ บางบทกวีต้องอ่านแบบถอยหลัง แต่คนละแบบกับถอยหลังเข้าคลอง หรือไม่ท่านซาไกนึกสนุกก็เขียนบทกวีในแบบสัมการ ท่านจะใช้สูตรวิธีคำนวนทางคณิตศาสตร์ บวก ลบ คูณ หาร เสียก่อน แล้วจึงเอาผลลัพธ์ที่ได้มาเขียนเป็นกลอนในรูปแบบที่ไม่มีใครเหมือน นับเป็นการอภิวัฒน์บทกลอนให้สอดคล้องกับยุคโลกาภิวัฒน์ ดังนั้นที่ท่านแบมบู บอกว่าอ่านมา 3 ครั้งยังไม่เข้าใจ ยังน้อยไปครับ ขอแนะนำให้พยายามอ่านอีกหลายครั้ง และพยายามอ่านหลายๆ วิธีดูนะครับ นี่แหละบทกลอนที่ดูเหมือนธรรมดา แต่ไม่ธรรมดา หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: นายซาไกทัดดอกฝิ่น ที่ สิงหาคม 24, 2009, 10:05:07 AM ท่านซาไกมิใช่กวีธรรมดา หากแต่เป็นกวีที่จัดอยู่ในขั้นเซียนเหยียบเมฆ ใครก็ตามที่อ่านกลอนของท่านซาไกแล้วไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านซาไกนำเสนอ ต้องพยายาม อ่านแล้วอ่านอีกหลายๆ ครั้ง จนกว่าจะเข้าใจในสิ่งที่ท่านซาไกเรียงร้อยออกมาความคิดอันล้ำลึก บทกลอนของท่านซาไกซ่อนและแฝงไว้ซึ่งกลบทอย่างแยบยล ผู้ที่อ่านกวีของท่าน ต้องรู้จักวิธีพลิกแพลงด้วยกลวิธีต่างๆ นาๆ อาทิเช่น อ่านแบบคำเว้นคำแล้วย้อนกลับมาอ่าน คำที่ข้ามไปในครั้งแรก หรือ บางบทกวีต้องอ่านแบบถอยหลัง แต่คนละแบบกับถอยหลังเข้าคลอง หรือไม่ท่านซาไกนึกสนุกก็เขียนบทกวีในแบบสัมการ ท่านจะใช้สูตรวิธีคำนวนทางคณิตศาสตร์ บวก ลบ คูณ หาร เสียก่อน แล้วจึงเอาผลลัพธ์ที่ได้มาเขียนเป็นกลอนในรูปแบบที่ไม่มีใครเหมือน นับเป็นการอภิวัฒน์บทกลอนให้สอดคล้องกับยุคโลกาภิวัฒน์ ดังนั้นที่ท่านแบมบู บอกว่าอ่านมา 3 ครั้งยังไม่เข้าใจ ยังน้อยไปครับ ขอแนะนำให้พยายามอ่านอีกหลายครั้ง และพยายามอ่านหลายๆ วิธีดูนะครับ นี่แหละบทกลอนที่ดูเหมือนธรรมดา แต่ไม่ธรรมดา ทั้งยิ้ม ทังหัวเราะ ทั้งมีความสุข จริงๆ นี่ละคือคือแก่นของ ความสุข อักษรที่ฉาบทาด้วยความจริงใจ อักษรที่แฝงซุกไปด้วยไออุ่นแห่งมิตรภาพ สุข ในถ้อยอักษร ที่กระซ้า ............สหายๆ... หัวข้อ: Re: เงาใจ..ในความว่าง เริ่มหัวข้อโดย: bamboo ที่ สิงหาคม 26, 2009, 10:57:27 PM หุๆๆๆๆๆๆๆๆๆรักดอกจึงหยอกเล่น
|