จาริกสู่..........ภูลังกา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ป่า...มีอะไรดีหนอ..พุทธองค์จึงสอนสั่งให้สาวกต้องปลีกวิเวกสู่พงไพร

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ป่า....ที่พุทธองค์ทรงค้นพบสัจธรรมอยู่ตรงไหนหนอ.

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

อยู่ตรงความสงัดเงียบและนิ่งงันของไพรพง..หรืออยุ่ตรงสีสันที่ฉาบทาผืนป่างาม

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ปุถุชนคนธรรมดาจะมีสิทธิค้นหาสัจธรรมพิสุทธิ์จากป่าพงอย่างพุทธองค์สอนสั่ง..ได้.......ฤ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เมื่อเราเปลือยปอกสิ่งแปลกปลอมสมมุติที่ห่อหุ้มตัวเราออก...ธรรมชาติที่โอบล้อมเราอยู่จะกระซิบบอกถึงความจริง....ความจริงที่เป็น........สัจจธรรมของพุทธองค์

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

สัจจธรรมที่ธรรมชาติสอนผ่านสรรพชีวิตในร่มป่า..

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ให้นักเดินทางผู้จาริกแสวงหา..และเรียนรู้และขบแก้.. ปริศนาธรรม

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ปริศนาธรรมที่บอกสอนผ่านสีสันของดอกไม้ป่า

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ปริศนาธรรมที่บอกสอนผ่านรูปทรงอันวิจิตรของดอกหญ้างาม

[/b]

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หรือปริศนาธรรมที่น่าฉงนกับการเบ่งบานเพียงช่วงเวลาของกล้วยไม้ดิน

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เพียงเรา  มีสติตั้งใจมอง.......

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ธรรมของพุทธองค์ก็จะไขขานให้ปุถุชนเช่นเราเข้าใจ.....

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เข้าใจถึง...ความไม่มีตัวตนของสรรพสิ่ง  เข้าใจถึงวัฎจักรสังขารของชีวิต

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ในความงดงามที่ตาสัมผัสเห็นในร่มป่าครานี้

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เพียงข้ามวันแรมเวลา  มือความเป็นจริงของธรรมชาติก็ริดปริดขั้วดอกและกลีบงามของดอกไม้ป่า ลงสู่อกแห่งแม่ธรรณ๊