ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าในป่าลึก
แต่ก็ยังรู้สึกสุดสดใส
มีน้ำค้างคอยพรมชะโลมใจ
มีอุ่นไอของดินกลิืนขจร
มีไม้ใหญ่บังใบให้ร่มเงา
มีภูเขาอาศัยไว้หลับนอน
มีไอหมอกหยอกล้อพอคลายร้อน
มีภมรคอยเล่นเป็นเพื่อนกัน
ดีกว่าเป็นดอกไม้ไว้ประดับ
ตั้งที่ลับแอบใว้ไร้สีสัน
ไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวัน
แม้นตระหง่านอยู่ในห้องมองสวยดี