วาฬบลูด้าหายหน้าไปไหน

[bamboo]

      สองทุ่มวันที่ 25 กันยายน 2553 เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น ท่านซาไกโทรหา แจ้งว่าเวปมาสเตอร์ โทรหาแต่โทรไม่ติดขอให้โทรกลับ จึงคว้าโทรศัพท์ โทรกลับหาเวปมาสเตอร์ทันที
       พอโทรกลับเสียงเวปมาสเตอร์บอกว่าไปดูปลาวาฬมา ที่แหลมผักเบี้ย เพชรบุรี และจะไปอีกไปเปล่า ห้วใจพองโตทันที อยากไปมากแต่ไม่ได้บอกคนที่บ้าน เอาไงดีเนี่ย เสียงเวปมาสเตอร์ย้ำมาอีก ว่าำไปนะมีเพื่อนที่จะไปด้วยอีกสามท่าน รวมทั้งหมด 5 ท่านยังไม่มีรถ จึงตอบตกลงทั้งที่ยังไม่ได้คุยกับคนที่บ้านเลย และนัดเจอกันที่ปั้ม เอสโซ่ ก่อนขึ้นทางด่วนดินแดง เวลาหกโมงเช้า
       กลับมานั่งหาข้อมูลแหลมผักเบี้ย และไปดู ท่านที่ถ่ายไว้ก่อนหน้านั้นตามเวปอื่น ยิ่งทำให้ติ่นเต้นมากขึ้นอีกนอนไม่หล้บ จึงนั่งหาข้อมูลไปเรื่อยจนตีสอง จึงเข้านอน (นอนหน้าทีวีชั้นล่าง คนที่บ้านนอนชั้นบน)ตั้งเวลาปลุกไว้ตอน ตีสี่ห้าสิบ กะว่าออกเดินทางตีห้า ถืงที่นัดก็ประมาณหกโมงตรงพอดี
        แต่พอตีสี่ตรงเวปมาสเตอร์โทรมาปลุกบอกว่าไปเถอะเรือเขาจะออกแต่เช้า จึงอาบน้ำแต่งตัวทันที อาบแบบเบาๆ รีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว และคว้าเสื้อผ้ามามาเปลี่ยนอีกชุดเดียว กล้องอยู่ในรถตั้งแต่เมื่อวานแล้ว และก็ค่อยๆย่องออกจากบ้านกลัวคนที่บ้านตื่น สตาร์ทรถออกทันที
         มุ่งหน้ามารับเวปมาสเตอร์ตอนหกโมงแล้วฃึ้นทางด่วนมารับเพื่อนอีกคนที่ หน้าบิกซีพระรามสอง และถึงสมุทรสงครามแวะกินข้าวประมาณโมงเช้าแล้ว  จอดรอเพื่อนอีกสองคนจนกระทั่งเกือบแปดโมงเช้าจึงมากันครบ
เราก็เตรียมเสบียงกันที่นี่ สักพักเรือโทรตาม ว่าเรือรออยู่ให้ไปด่วนเลย เราจึงเร่งเครื่องกันน่าดู สรุปไปลงเรือที่บางตะบูน
พอเราไปถึงมีคนรอเราเป็นสิบเลย นึก ระอายใจเหมือนกันที่เขารอเรากลุ่มเดียว จึงรีบคว้ากล้องหมวกร่มกันแดดโดดลงเรือทันที ออกเดินทาง
        เริ่มออกจากท่าเรือตอนแปดโมงครึ่งมุ่งหน้าฝ่าคลื่นสูงพอสมควร โยกเยกๆ นึกในใจจะเมาเรือไหมเนี่ย พยายามลุกยืนตลอด เพราะนั่งกลัวจะเมาเรือ

[bamboo]

เรือออกจากท่าเรือบางตะบูน มาด้วยกันสองลำ แต่เรือวิ่งได้สักพัก ก็มาพบเรืออีกสามลำรวมเป็น 5 ลำ วิ่งมาด้วยกัน นั่งเรือโยกเยกๆ สักพักทะแลเริ่มนิ่งค่อยยังชั่ว ไม่เมาเรือแน่  นั่งเรือมาสามชั่วโมงจึงมาถึงแหล่งที่ปลาบลูด้าเคยขึ้นเมื่อวาน เรือทั้ง 5 ลำก็ขับวนไปเรื่อย และช่วยกันมองหาวาฬบลูด้า

[bamboo]

วนไปวนมาหลายรอบก็ยังไม่เห็นวี่แววของปลาวาฬเลย จึงจอดพักเรือสักพัก แล้วจึงวนใหม่อีกรอบ เวปมาสเตอร์โทรหาเรือที่ไปเมื่อวานถามว่าที่แหลมผักเบี้ยปลาขึ้นเปล่า เขาบอกว่าขึ้นสองตัว เราก็ยังนึกในใจว่าอีกหลายตัวน่าจะอยู่แถวนี้นะ

[bamboo]

คนขับเรือเริ่มหมดแรง

[bamboo]

เราวนหลายรอบจนล้า ถึงบ่ายสองจึงชวนกันเข้าฝั่ง นั่งเรือกลับถึงฝั่งสี่โมงเย็น จึงปรึกษากันต่อว่าจะเอาไงดี เลยโทรถามทางแหลมผักเบี้ยอีกว่าปลายังอยู่หรือเปล่า ทางโน้นตอบว่ายังอยู่เราจึงออกรถมุ่งหน้าไปแหลมผักเบี้ยทันที
       ไปถึงห้าโมงเย็นถามคนจัดเรือว่าดูทันไหม เขาบอกว่าทันเพราะปลาขึ้นที่ปากอ่าวนี่เอง เราจึงลงเรือมุ่งหน้าออกปลากอ่าวทันที ออกมาพ้นปากอ่าวเจอฝูงนกเลยคว้ากล้องถ่ายทันที ไม่ได้ปลาได้นกก็ยังดี

[bamboo]

แต่พอพ้นปากอ่าวเสียง วิทยุ จากเรือลำอื่นแจ้งว่า มีเรือทำให้มันตกใจออกไปไกลโขแล้ว คนขับเรือก็รีบเร่งเครื่องทันที มองเห็นเรือที่เขาดูกันอยู่ริบๆ ไกลมาก คนขับเรือก็ยังพาเราไปอย่างไม่ย่อท้อ นั่งเรือเกือบชั่วโมงก็มาถึง แต่เรือลำอื่นก็ทยอยกลับแล้ว แสงดวงอาทิตย์ก็เริ่มลาลับขอบฟ้า เราก็ช่วยกันมองหาปลาวาฬกันยกใหญ๋ แต่ก็ไม่เห็นสักตัวจนเริ่มมืด จึงบอกคนขับเรือกลับเถอะมืดแล้ว ถึงจะเจอตัวก็ถ่ายไม่ได้แล้ว

[bamboo]

จึงกลับเข้าฝั่งแบบเสียดายมาก แต่ก็มีความสุขและสนุกกับการนั่งเรือ นั่งลุ้นว่าจะเจอหรือไม่เจอปลาวาฬ และเป็นครั้งแรกที่นั่งเรือออกมากลางอ่าวไทย แบบไกลๆแบบนี้ เป็นรสชาติชึวิตอีกแบบหนึ่ง และก็เป็นครั้งแรกที่นั่งเรือออกทะเลตอนมืดๆ  เรามาถึงฝั่งประมาณหนึ่งทุ่ม และก็ออกเดินทางกลับ

[bamboo]

กลับเข้ากรุงเทพมาส่งเวปมาสเตอร์กี่ทุ่มจำไม่ได้ เพราะขากลับฝนตกตลอดทาง รถก็ติดแต่มารู้อีกทีถืงบ้านเกือบตีหนึ่ง
อาบน้ำนอน แต่ก็กว่าจะหลับได้ นานเหมือนกันเพราะเหมือนกับว่าเมาบก นอนแล้วเหมือนกับบ้านโคลงเคลง แต่ก็สู้ความเพลียไม่ไหว หลับจนได้
      ตื่นเช้าต้องตื่นไปทำงานอีก ไปทำงานแบบไม่เต็มร้อย สรุปทริปนี้ไม่เจอปลาวาฬและได้รูปมาเท่านี้แหละครับ

[Joyful]

เสาร์ที่ผ่านมา ไอ้ก้อยมันไปล้างตา  แล้วก็เจอสามตัวอ่ะพี่

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เสาร์ที่ผ่านมา ไอ้ก้อยมันไปล้างตา  แล้วก็เจอสามตัวอ่ะพี่

ม่ายเชื่อ  บอกให้ไอ้ก้อยเอารูปมายืนยัน   ดิ

[Mr.Flintstone]

เสาร์ที่ผ่านมา ไอ้ก้อยมันไปล้างตา  แล้วก็เจอสามตัวอ่ะพี่

ม่ายเชื่อ  บอกให้ไอ้ก้อยเอารูปมายืนยัน   ดิ

จิงด้วยอยากเห็นๆ