...ถึงวันพ่อ..คราใด...ใจปราบปลื้ม
ที่พวกลูก..ไม่ลืม..พระคุณท่าน
ต่างนำพา..มาลัย..ใหว้กราบกราน
สุขสำราญ..พ่อลูก..ผูกไมตรี
...ก็ยินดี..ก้บลูกที่..ยังมีพ่อ
ที่คอยรอ..ห่วงใย..ให้เป็นศรี
เป็นร่มโพธิ์..ร่มไทร..ให้อยู่ดี
ให้ลูกนี้..อยู่รอด..อย่างปลอดภัย
...เพราะฉะนั้น..จงห่วงท่าน..ไว้ให้มาก
อย่าปล่อยท่าน..ลำบาก..ก่อนจะสาย
หมั่นไปเยี่ยม..ไปหา..อย่าเสื่อมคลาย
หมั่นไปสร้าง..แรงใจ..ให้ทุกวัน
..ส่วนผมนั้น..ไม่มีวัน..ได้กอดพ่อ
เพราะตัวท่าน..นั้นไปรอ..บนสวรรค์
ทำได้เพียง..จุดธูป..ส่งกลิ่นควัน
ไปถึงท่าน..ทุกทึ..ที่คิดถึง