บนถนนแห่งชีวิตบางทีการได้เดินอย่างเปลี่ยวดาย..เพียงลำพัง..
ไห้สองขาได้ก้าวย่างเองอย่างหาญอาจและภาคภูมิ....
ให้ดวงใจได้สอดรัดความเป็นสุขจากความ....วิเวก
เพียงเพื่อ....หากสักวันหนึ่ง....วันที่สุขพร้อมจากความอุ่นหนาจากหมู่พวกและคนรายรอบได้สุญหายไปจากชีวิตด้วยจากมูลเหตุอะไรก็ตาม.............ชีวิตของเราในวันนั้น..จักยังคง..สุขเป็นและที่สำคัญยังมี....แรงสู้แม้...ต้องเดินเพียง.ลำพัง...
ไห้สองขาได้ก้าวย่างเองอย่างหาญอาจและภาคภูมิ....
ให้ดวงใจได้สอดรัดความเป็นสุขจากความ....วิเวก
เพียงเพื่อ....หากสักวันหนึ่ง....วันที่สุขพร้อมจากความอุ่นหนาจากหมู่พวกและคนรายรอบได้สุญหายไปจากชีวิตด้วยจากมูลเหตุอะไรก็ตาม.............ชีวิตของเราในวันนั้น..จักยังคง..สุขเป็นและที่สำคัญยังมี....แรงสู้แม้...ต้องเดินเพียง.ลำพัง...