ตามชื่อกระทู้เลย ฉันมีปัญหาทางสายตาจริงๆแหละ
ไปเที่ยวคราวนี้ทริปปรับเปลี่ยนปรวนแปรเพราะพายุโกเมนอะไรนี่
สุดท้ายเลยได้เที่ยวน้ำตกแถวบึงกาฬ จ.หมายเลข 77 ของไทย
ร้างลาจากการเดินป่ามาเป็นปี แถมร้างลาจากการถ่ายมาโครมาหลายปี
คราวนี้พกเจ้า 90 มม.มาโครไปด้วย เจอดอกไม้ตามลานหินพอได้ถ่ายนิดๆหน่อยๆ
ค้นพบว่าสายตาห่วยละเกิ๊นนนน (คือใช้คอมพ์หนักมากในช่วง 4-5 ปีหลัง จากคนตาดีมากๆกลายเป็นสายตาสั้นไปได้ทันควัน)
การถ่ายภาพมาโคร โดยสายตากะหลั่วอย่างนี้ แถมฝนลงพรำๆ พื้นเปียกๆเละๆ
มันลำบากยากเข็ญจริงๆ เช็คชัดลึก เช็คแล้วเช็คอีก มันโฟกัสยังว๊าาาาา
มันโฟกัสเต็มดอกยังว๊าาาาาาา เกสรชัดเปล่าว๊าาาาา โคนดอกชัดมั๊ยว๊าาาาา
ตาจะเหล่ก็ยังเห็นไม่ชัด แง.....
แถมฝนก็ลงพรำๆ มือก็ต้องกางร่ม ขาตั้งก็ต้องปรับ พอปรับขาได้ระดับ ส่องดู อ้าวเลนส์โดนฝนเป็นหยด
เช็ดๆๆๆ ก้มดูใหม่ อ้าวตำแหน่งเคลื่อน ขยับใหม่อีก วนลูปอยู่งี้
นั่งๆไปกำลังเล็งๆ ทำไมเย็นตรูด อ้าวพื้นเปียกน้ำไหล วุ๊ยยยย
เยอะแยะอุปสรรค... ป้าไม่สู้